Militair succes in Nijmegen

Hub Harings vertelde me van zijn zege in de 3e etappe van Olympia’s Ronde van Nederland in 1959, de rit naar Nijmegen. Hub: “Ik reed op kop door de bocht op het kazerneterrein om de sprint aan te trekken voor van Egmond, er lag daar grind. Volgens velen reed ik daar te rap maar kwam goed door de bocht. Achter me kraakte het echter, een aantal renners waaronder ook Ab van Egmond sloegen tegen de grond. Ik trok door en won met een nog 50-tal meters voorsprong”.

Ik vond een paar prachtige foto’s van bij de start van deze etappekoers te Amsterdam in het nationaal archief en las een vreemd, enigszins grappig artikel in Het Parool van 29 mei 1959:

Wethouder mr. G. van ’t Hull loste op het Museumplein het startschot van de Ronde van Nederland 1959. „Olympia’s Tour”. Bij het vertrek te Amsterdam de militaire ploeg van ploegleider Schulte op de eerste rij (in de leiderstrui Ab van Egmond, daarnaast van Dijk, Hugens, Harings (geheel links), Solaro, van Kouwenhoven, Visser en Sijthoff), 2e lijn Denemarken en op de 3e lijn de Limburgse ploeg (Boss, Brunenberg, Doek, Knoops, Ramakers, Steuten en Willemsen).

TOER-LANTIJNEN Misleidende eindsprint van een „tandestoker”

Gistermorgen om tien over half twaalf stormde in de Snijderskazerne te Nijmegen vlak achter de reclame-karavaan van Olympia’s toer een renner in een blauw tricot op de eindstreep af. Zijn benen wentelden in tomeloze vaart, zijn armen rukten aan het gebogen stuur, van zijn hoofd lag de hele voorzijde op de bidon en was alleen het achterste gedeelte zichtbaar. Enkele centimeters voor de finishlijn strekte de blauwe renner zijn rug en hief juichend z’n armen ten hemel.

Gerrit Schutte is weer „wielergeneraal”. Zijn dienstplichtige troetelkinderen in Olympia’s Toer door Nederland beschikken over het beste materiaal wat er is. Maar, zo vindt Schulte, dat materiaal moet dan ook op de beste manier gebruikt worden. Voor de start inspecteerde hij alle onderdelen. „Dat zadel moet je zó zetten,” commandeert hij. Foto: collectie Anefo

Ongeveer 500 officieren, onderofficieren, korporaals en manschappen van de Koninklijke Luchtmacht draaiden hun ogen gelijktijdig met de coureur over de eindstreep en zagen in een flits zijn rugnummer: 11. De weinige gelukkigen met een programma van Olympia’s Toer door Nederland zochten snel naar de naam van nummer elf. Cristensen van de Deense ploeg, gonsde het even later langs de rijen. Alleen de hoogste baas van de Nijmeegse militairen, de kazerne-commandant Tennissen, had in die ene flitsende seconde de zegevierende renner herkend. Het was de tandarts van de Snijderskazerne, de eerste luitenant W. G. A. Welp. De zege van tandarts Welp sloeg als een bom in het kampement. Commandant Teunissen zei ons, toen ook de „echte” winnaar, Hub Harings, over de eindstreep was gesneld en burger en militair eendrachtelijk rond de aantrekkelijk gedekte tafels in de onderofficiersmess zaten: “Hij heeft ons allemaal te grazen gehad, die tandenstoker.”

Museumplein Amsterdam, bij de start van Olympia’s Ronde van Nederland 1959. Foto: collectie Anefo

Vreemd. Een meer gedetailleerd verslag van de etappe vond ik in andere krant, het Overijssels dagblad:

Overijssels dagblad 29 mei 1959

Zelfs de heuvels van Berg en Dal konden in de eerste korte halve etappe van de derde dag geen scheiding inde rennerskaravaan teweeg brengen. ‘ Toch kwam de militair Hub Harings met acht seconden voorsprong op het terrein van de Snijderskazerne te Nijmegen als eerste over de eindstreep.

Museumplein Amsterdam, bij de start van Olympia’s Ronde van Nederland 1959. Foto: collectie Anefo

Nog geen 300 meter voor die streep had zich ineen van de onoverzichtelijke bochten op het kazerneterrein een valpartij voorgedaan, waarbij onder meer Ab van Egmond, Bart Solaro en Harry Scholten, die toen aan het hoofd van het peloton aan het wiel van Harings reden, betrokken werden. Door de verwarring kon Harings, die de sprint voor Van Egmond had moeten aantrekken, toen die acht seconden uitlopen. Hij veroverde tevens de voor de militairen zo belangrijke minuut bonificatie, waardoor hun achterstand op de ploeg van de Zwaluw tot iets meer dan twee minuten slonk.

Start van de 1e etappe van Olympia’s Tour, de Ronde van Nederland voor amateurs 1959 te Amsterdam. Foto: collectie Anefo

De Zwaluwrijders hadden de koers geheel beheerst. Zij voerden het tempo in deze rit door de prachtige Overijsselse en Gelderlandse landouwen zo hoog op, dat bijna niemand weg kon komen. Dick Enthoven, die het na 30 km probeerde, kreeg de Zwaluw van der Sluis mee om het tempo te drukken, en zelfs de hulp van Vander Steen en Aanraad kon dit groepje geen voldoende voorsprong opleveren. Vander Sluis vervulde zijn knechtenrol uitstekend en was er weer bij toen Boom een tot mislukking gedoemde vlucht ondernam.

Olympia’s Toer door Arnhem op weg naar Nijmegen. Het peloton snelt, het damcircuit op, de brug tegemoet. De grote middagpauze werd gehouden in de Snijderskazerne te Nijmegen, waar de renners de gasten waren van het garnizoen. Er was toen een parcours van 98 km verreden en vooral bij de heuvels van Berg en Dal hadden de renners hard getrapt. Deze halve etappe eindigde met een sprint rondom de kazerne, die met een kleine voorsprong werd gewonnen door Harings; hij had het parcours in 2 uur 3 minuten en 6 seconden afgelegd. Tijdens de rondrit om de kazerne had in een bocht nog een valpartij plaats, waarbij drie renners waren betrokken. Het liep allemaal nog tamelijk goed af alleen met schrammen en builen. Om half vier vanmiddag vertrokken de renners voor de tweede helft van de etappe, die hen door Limburg voert. De uitslag van de halve etappe van hedenmiddag luidt: 1. Harings; 2. Wuurman; 3. Niesten; 4. v. d. Steen; 5. Corstjens; 6, Visser en 7. Van Smirren.   Arnhemsche Courant 28 mei 1959

De uitslag luidde: 1. Harings (militaire ploeg) 2.23.06 (met bonificatie 2.22. 06); 2. Wuurman (Le Champion) 2.23.14 (m. bon. 2.22.44); 3. Niesten (Wilhelmina) 2.23.14 (m. bon. 2.22.59); 4. Van der Steen (Wilhelmina) 2.23.14, 5. Corstjens (Wilhelmina) zt., 6. Enemark (Denemarken) z.t, 7. Wim van Smirren (Le Champion) z.t., 8. Scholten (Spartaan) z.t., 9. Swaneveld (Feyenoord) z.t.
De leiding in het algemeen klassement bleef in handen van Huub Zilverberg. Zijn ploeg „De Zwaluw” behield de leiding in het ploegenklassement.
De groene trui (puntenklassement) werd veroverd door Harry Scholten (Spartaan).

Klik en lees Het Parool 28 mei 1959

Klik en lees De Maasbode 28 mei 1959