Tag Archives: Batavus

2019-06-22 TeleVizier: rebellenclub op wielen

Posted on by
Reply

Voorpremière Andere Tijden Sport  met gastheren Edwin Mathijssen en Wiep Idzenga op het Sportpark de Laguiten in Rijsbergen.

Op zaterdag 22 juni, de vooravond van de pijl was in er Wielerdorp Rijsbergen een première. De Andere Tijden Sport  uitzending “rebellenclub op wielen” van Wiep Idzenga en Bas Steman te zien. De eerste Nederlandse sponsorploeg in de Ronde van Frankrijk, we schrijven 1964, het seizoen was al begonnen, groen licht moest nog gegeven worden om de TeleVizier ploeg te formeren. De uitzending richt zich vooral op de vrijbuitersrol die de ploeg drie jaren lang in de Tour de France met succes en tegenslag vervulde.

In de Tour (8 TeleVizier etappe zeges) en Vuelta (17 TeleVizier dagzeges) speelt Kees Haast als de aangewezen man voor het klassement bij de TeleVizier ploeg. Een belangrijke rol, zo ook in de documentaire, allicht, hij was de kopman. Maar het liep niet van een leien dakje…

TeleVizier, dat was iets nieuws, een jonge, homogene puur Nederlandse ploeg. Waren het een soort van musketiers, zo van “een voor alleen allen voor één”?  Er zijn in ieder geval drie jaren lang veel avonturen beleefd. En er waren kansen voor iedereen en niet onbelangrijk voor een beroepsrenner: Poen! Fl. 16000 poer man in de Tour werd gezegd, maar het zou ook fl 13000 kunnen zijn geweest. Dan kun je thuis toch zeker zeggen dat het een goede Tour was geweest, niet? Geen geringe bedragen in de jaren zestig. Een van de TeleVizieren vertelde me dat hij, ondanks dat hij de Tour vroegtijdig moest verlaten, toch nog mooi 5000 florijnen kreeg. Ja, bij TeleVizier zat je blijkbaar goed.

De coureurs waren in dienst van een stichting. Verzekeringen, sociale voorzieningen, ww…? In de wielersport destijds had men er nog niet van gehoord. TeleVizier liet zien hoe het moest…. Al was het niet duidelijk of er, zoals werd aangehaald, ook kinderbijslag door de coureurs werd ontvangen. Volgens de twee aanwezige TeleVizier anciens hebben ze dat dan blijkbaar nog te goed van de Pel, ze konden zich niet herinneren ooit kinderbijslag te hebben ontvangen destijds.

De indruk is wel dat je bij de Pel op tijd betaald kreeg, je deel van het prijzengeld volgens afspraak kreeg etc. Akkoordjes met andere ploegen betekende soms een financieel extraatje in het laatje van de Pel, als je er achter kwam kreeg je je deel alsnog uitbetaald. Zo niet,dan had je gewoon pech. Men zegt dat er een Pellenaars van de jaren vijftig en een Pellenaars van de jaren zestig is. In ieder geval waren er veel coureurs, die in Franse dienst reden omdat er bij de Nederlandse ploegen niet veel te verdienen was. TeleVizier was nieuw, je reed met een  degelijke contract en er was voldoende poen te verdienen. De stelling dat TeleVizier een aantrekkelijk merk was om als coureur voor te rijden mag men best voor waar nemen. Als verzorger, mecanicien had je het ook niet slecht. De nieuwe Pel was sociaal, veel renners in buitenlandse dienst hadden het goed begrepen, daar wilden ze ook bij horen….

De gastheren Edwin Mathijssen en Wiep Idzenga

De docu “TeleVizier, rebellenclub op wielen” van Wiep Idzenga en Bas Steman met o.a.  Jo de Roo, Gerben Karstens, Cees van Espen, Bas Maliepaard, Hub Harings,  Kees Pellenaars, de mecaniekers John Krijnen en Geert Polak en noem maar op! Ze spreken nog een aardig woordje wielertaal. De uitzending is voor het eerst te zien op 7 juli 2019, NPO1.

De opkomst in Rijsbergen was licht bedroevend, maar degene die aanwezig waren hebben zich kostelijk vermaakt, van de overgebleven TeleVizieren waren slechts vertegenwoordigd door Hub Harings en Bas Maliepaard, mannen met humor. Zo ook twee van de TeveVizier-mecaniekers Johnny Krijnen en Geert Polak daarnaast ook nog Rijsbergens Tourcrack Jacques Hanegraaf. Ook Monique, de dochter van Kees Haast, schoof ook aan bij het tafelgesprek.

Nadat de voorpremière van de documentaire die geschiedenis van de vrijbuitersploeg en vooral, met de komende 2019 editie in kort verschiet, de drie Tour de France deelnames van de ploeg van de Pel, de eerste Nederlandse sponsorploeg in la grande boucle belicht.

In 1965 leek Kees Haast als eerste Nederlander op weg naar het podium in de Tour de France, tot een valpartij een einde maakte aan zijn droom. In de aflevering van Andere Tijden Sport spreken Haast en een aantal voormalig ploeggenoten over die teleurstelling. Het interview met Haast werd opgenomen vlak voordat hij in januari van dit jaar overleed.

25 Jun 1964 Vorst-wielrennen-ronde Van Frankrijk Voor de vierde etappe van de ronde van frankrijk bespraken een aantal nederlandse renners hun kansen. Vlnr: leo van dongen jan janssen (drager van de groene trui) henk nijdam en piet damen. Auteur: Ge Van Der Werff  In: Vorst

Tour de France 1965, TeleVizier, 16 Juni 1965 Ten huize van ploegleider Kees Pellenaars vond de tourploeg voorstelling plaats— met Gerben Karstens, Kees Pellenaars, Bas Maliepaard, Cees Haast, Rik Wouters, Leo van Dongen, Huub Harings, Cees van Espen, Jo de Roo, Jo de Haan en Henk Nijdam

14 juni 1966 TeleVizierploeg voor Tour de France 1966

Mooi dat ook de Ronde van Spanje ter sprake kwam, waar bij twee deelnames niet minder dan 17 etappezeges werden behaald, toch geen geringe prestaties. Keest Haast, de kopman tijdens de drie door TeleVizier gereden Ronden van Frankrijk vormde de rode draad tijdens de gesprekken. Tevens waren er weer wielertruien van verzamelaar Henk Theuns te bewonderen, maar ook 2 originele Tour de France koersmachines van de vermaarde TeleVizierploeg.

De TeleVizier Batavus 1966 (Leo Knops) van Remy Rijwielen Ossendrecht

De locomotief Tour de France van Bas Maliepaard, gerestaureerd door zijn mecanicien en goede vriend Geert Polak

Bekijk Andere Tijden Sport: Televizier, de Brabantse cowboys in de Tour de France hier op nos.nl :

Na de video kwamen de gesprekken over de enthousiast ontvangen docu op gang. Tenslotte werd de deelnemers gevraagd te vertellen wat de wielersport voor hen betekende, een anekdote, een bijzonder moment of wellicht wat ze met Kees Haast hebben gedeeld.

Bas Maliepaard: Niks verdiend en toch gelachen. Ik had getekend bij Pellenaars voor een paar banden en een trui, toen was ik nog amateur, later werd ik toen prof, in 1959, in het zelfde jaar nog, en moest ik voor Vredestein gaan rijden. Ik kreeg een brief van een advocaat dat ik verplicht werd voor Vredestein te gaan rijden. Ik zeg, ik heb helemaal niet getekend, ik ga naar Frankrijk. Dat vonden ze niet goed. Ja zei ik, ik ga toch. Joop Middelink van de bandenfabriek Radium die wilde mij in zijn ploeg, die zei je hebt getekend bij Vredestein, NIKS DAARVAN ik heb helemaal NIKS getekend. Toen ben ik naar Pellenaars gegaan, die had onder mijn contract, van die banden en een trainingsbroek, eronder bijgetikt dat ik als ik prof werd dat ik voor Vredestein zou gaan rijden. Dat was een slecht kant van de Pel. Hij was een man met twee gezichten, misschien wel drie. Een goeie kant was dat toen ik thuis zat zonder werk, belde hij me ’s avonds om 11 uur op, Bas zei hij, heb je al werk? Nee nog niet, hij zei dan moet je naar die en die ingenieur gaan die heb werk voor je, dus toch wel mooi dat hij aan me dacht. Ik vond hem erg sociaal voelend.

Bas Maliepaard

Johnny Krijnen: Ik wil nog effe terug komen op het bekende geval van Cees Haast in de tunnel, het is al vele malen verteld, het mooie was, ik kom ’s avonds bij het hotel, daar zat hij dan met zijn tulband op. Ik zeg Kees hoe gaat het? Ja goed jong, hij nog vrij vlug, kom we gaan een bierke pakken. Mag dat dan wel met die kop van jouw? Ha, zei Kees, ik hoef niet met mijn kop te drinken ik drink met mijn mond, haha, maar je heb wel mijn leven gered. Dat klopt want Haast lag daar half bewusteloos, voor het zelfde geld was hij daar verdronken.

Ondanks zijn hoofdwonde blijft Kees Haast dapper doorstrijden in de Ronde van Frankrijk Na de achttiende etappe staat hij als beste man van de televizier-ploeg geklasseerd in het algemeen klassement. ANPFOTO. 11-07-1966.

Over het sociale gedrag van Pellenaars het volgende. Ik heb zelfs bij Pellenaars ingewoond. Ik woonde in Bussum, dat was 112km heen en weer, over Raamsdonkveer en Utrecht enz. Soms was ik daar de hele week en op donderdag “sodemieter nu maar op en kom zaterdag maar terug want dan zijn de klassiekers”. Ik herinner me dat ik jarig was, dat was dan maar één keer per jaar, ik kreeg van mevrouw Pellenaars een enveloppe met 150 gulden en de Pel zei dat ik naar een bepaald autobedrijf moest rijden. En laat daar maar van mij, op die ouwe auto van jouw 4 nieuwe banden zetten, ja ik heb er heel goeie herinneringen aan.

Hub Harings: Voor Gerben Karstens en Jo de Roo moest ik samen met Jo de Haan drinken halen, we stopten bij een café, we moesten daar de kelder in, we graaiden naar een paar flessen maar toen we weer naar boven wilden was de deur dichtgeklapt en konden we niet meer naar buiten. We hebben daar 5 minuten in de kelder opgesloten gezeten, gelukkig, de fietsen er staan er nog. We konden aan de voet van een col weer terug aansluiten bij het peloton, toen hebben we alle flessen toch maar weggegooid. Dat was met wijlen Jo de Haan.

Hub Harings in gesprek met Jacques Hanegraaf

Jacq Hanegraaf: Zo’n anekdote heb ik niet, mijn plaatsgenoot Kees Haast is van een andere generatie dan ik ben, maar als ik de verhalen zo hoor, en ook uit eigen ervaring tijdens en na mijn eigen wielercarrière opmaak is dat er in die tijd van Kees bij de Televizier ploeg heel veel van hem werd verwacht. Hij was de kopman, om zo maar te gaan voor het klassement van de Ronde van Frankrijk, er was in die tijd geen voorbereiding, er was geen parcourskennis. En kennis over techniekbeheersing, het afdalen bijvoorbeeld zoals ze dat nu met Chris Froome en al die andere wel doen. Onze Kees Haast ging er voor, er werd veel van hem verwacht. Als je dan ook ziet hoe hij in het video fragment dat we net zagen zijn verwondingen bagatelliseert, als je het goed bekijkt is hij bijna gescalpeerd, maar onze Kees Haast zegt “we gaan er weer voor, en morgen is er weer een nieuwe dag”. Ik moet eerlijk zeggen, nu ik de documentaire van “Andere Tijden Sport” heb gezien, heb ik nog veel meer respect voor Kees, dan ik al in mijn jeugd had, tijdens mijn wielercarrière had. Want ik begrijp nu wat er in hem omging. Postuum durf ik te zeggen, Kees, ik ben blij dat je de laatste jaren zo trots bent geweest want wij zijn ook oh zo trots.

Geert Polak

Geert Polak: Ik zou graag vertellen wat het wielrennen voor mij betekend want het loopt nog steeds als een rode draad door mijn leven. Toen Bas Maliepaard en ik zestien jaar waren, zijn we samen gaan koersen. Bas is een echte grote geworden, hij heeft de Tour de France gereden maar ik heb ook een aantal Tour de France’en mogen doen. Weliswaar als mecanieker, maar ik heb toch de Tour gedaan. Ik word nog regelmatig betrokken bij dingen die met het wielrennen te maken hebben, zie vandaag. Het doet me goed er vandaag ook weer bij te zijn. Het was een fantastische tijd, een tijd die je bij blijft en waar ik een goed gevoel over heb.

Tenslotte is Monique, de dochter van Kees Haast aan het woord. Ik ben heel trots op ons Pa, hij is altijd een hele lieve zorgzame hartelijke man geweest. Hierop volgend  werd gezamenlijk nog het glas geheven op Kees, TeleVizier en de  documentaire, én natuurlijk Johan van der Velde, hou je haaks Johan

TeleVizier Tour de France ploeg 1964:

Tour de France 1964, 1e etappe, Rennes – Lisieux, 215 km Laatste voorbereidingen voor de start van de Tour 1964 — met Jacques van der Klundert, Leo van Dongen, Cees van Espen en Cees Haast in Rennes.

Eerste Nederlandse sponsorploeg in de Tour de France. Het overblijfsel van de TeleVizier-ploeg bij de ereronde aan het eind van de Tour de France 1964. Vanaf links: Jo de Haan, Cees Haast, Henk Nijdam, Rik Wouters en ploegleider Kees Pellenaars. foto privé-collectie Rik Wouters. . — met Cees Haast, Rik Wouters, Kees Pellenaars, Jo de Haan en Henk Nijdam in Parijs Frankrijk.

Tour de France 1964, 22e etappe B, Versailles – Paris, individuele tijdrit, 26,5 km. Jacques Anquetil wint de afsluitende tijdrit en de gele trui, Jan Janssen wint de groene trui. -met Kees Pellenaars, Jan Janssen, Cees Haast, Jo de Haan, Rik Wouters en Henk Nijdam bij Parc des Princes.

TeleVizier Tour de France ploeg 1965:

Klik voor TeleVizier in de Tour van ’65

TeleVizier Batavus Tour de France ploeg 1966:

Tour de France 1966, 3e etappe A, Tournai 20.8 km, ploegentijdrit, 23 Juni Mannen van Pellenaars vormden snelste equipe Succes voor de Televizieren in de ploegentijdrit over 20 km (2 ronden), die donderdagmorgen rond Doornik werd gehouden. De mannen van Pellenaars slaagden er namelijk in om in deze rit, die alleen meetelde voor het ploegenklassement, te winnen. Nu moet gezegd worden, dat niet alle formaties de indruk gaven deze rit tegen het horloge au serieux te nemen. De voornaamste concurrenten waren dan ook de ploegen met Belgen, die voor het talrijke eigen publiek wel wat wilden laten zien. Maar tegen het geweld van de rood-witte Nederlanders, die steunden op de treinlopers Zilverberg, Nijdam en Karstens, waren zij niet opgewassen Al na de eerste ronde, waarin Pellenaar’s formatie Rik Wouters (“Ik had die eerste kilometers op kop moeten rijden en dat kan ik nu eenmaal niet”) en Leo van Dongen (lekke band) kwijt raakten, werd het duidelijk, dat dc mannen van de Pel hoge ogen zouden gaan gooien. Zij bleven namelijk met 13 min. 58 sec. als enigen onder de veertien minuten in deze eerste ronde. Het dichtst bij kwam die Belgische ploeg van Guillaume Driessens met groene truidrager Reybroeck (14.03). Teleurstellend waren toen al de tijden van Peugeot met die wereldkampioenen Ferdinand Bracke en Tommy Simpson (14.14), de onder leiding staande Belgische formatie van Marien met Rik van Looy en Ward Sels (14.18) en vooral van de Fordploeg, die ondanks Anquetil niet verder dan 14.24 kwam. In de eerste ronde werden de televizieren (13.56) slechts door Pelfothen van Jan Janssen. Tenslotte bleek de tijdrit die de kas van de Televizierploeg weer behoorlijk spekte, het volgende resultaat opgeleverd: 1. Televizier: 27 min 54sec 2. Smiths op 15sec 3. Pelforth-Sauvage-Lejeune op 21sec 4. Mann-Grundig op 1min 45sec 5. Solo-Superia op 2min 45sec 6. KAS-Kaskol op 3min 40sec 7. Ford France op 3min 55sec 8. Molteni-Hutchinson op 4min 20sec 9. Fagor op 5min 10. Mercier op 5min 55sec 11. Filotex-Fiorelli op 7min 12. Kamome-Dilecta-Dunlop op 8min 30sec 13. Peugeot-BP op 9min 40sec

Tour de France 1966, Privas – Bourg d’Oisans, 203.5 km, 6 Juli 1966 Bij warm weer is voor iedere renner water een eerste vereiste. Gelukkig hebben de mensen die langs de route wonen daar begrip voor zoals hier een lieve dame de bidon van Jos van der Vleuten vult.

 

De Televizier etappezeges in de Ronde van Frankrijk waren voor:

27-06-1964 6e etappe: Henk Nijdam
26-06-1965 5e etappe deel a : Cees Van Espen
29-06-1965 8e etappe: Jo De Roo
23-06-1966 21e etappe: Gerben Karstens
23-06-1966 3e etappe A, ploegentijdrit: TeleVizier
23-06-1966 3e etappe B: Gerben Karstens
05-07-1966 14e etappe deel a: Jo De Roo
12-07-1966 20e etappe: Henk Nijdam

Voor iedereen die de wereldpremière gemist heeft, TeleVizier: rebellenclub op wielen wordt zondagavond 7 juli 2019 uitgezonden op NPO1.

1969-04-30 Ronde van Geleen

Posted on by
Reply 
Voorbeschouwing, we lezen het Limburgs Dagblad van 29 april 1969

Caballero-ploeg in Ronde van Geleen

Het was menens toen Ton Vissers via Joep Voots het bestuur van de wielerclub „De Ster” liet weten, dat zijn Bureau Sportreclame geen medewerking zou verlenen aan de Ronde van Geleen. „Dat was een slag. We hebben echter doorgezet. We moesten wel, want 19 Caballero-renners hadden we al gecontracteerd en zouden ook zonder wedstrijd uitbetaald moeten worden. We zochten een nieuwe sponsor. Gelukkig stak het Limburgs Dagblad ons de helpende hand toe”, aldus voorzitter Beursgens van „De Ster” uit Geleen. Koninginnedag draait voor de derde keer de wielerronde, waarvan de twee voorafgaande edities zo veel wielerliefhebbers naar de „Waereltsjtad” trokken.

Foto’s Wiel Vasmeer

Als grote vedette zou dit jaar Tourwinnaar Jan Janssen van start gaan. Het contract was getekend en Jan zou voor zijn talrijke supporters in Limburg eens extra op zijn tarnden bijten. Opeens die vervelende schorsing. Janssen belde ons op, dat die schorsing waarschijnlijk niet internationaal zou worden doorgevoerd. Dat bleek niet juist. Probeer die ronde te verzetten naar een latere datum in mei, vroeg Jan Janssen me nog. Dit was echter onmogelijk. Weer een tegenslag, maar daaraan waren we immers gewend. De manager van Eddy Merckx, de heer Van Bruggenhout, dacht een uitweg te vinden. Hij stelde ons voor om Eddy en Rik van Looy dan maar te nemen. Zij zouden naar Geleen komen voor een slordige 5200 gulden. Hij dacht nog, dat hij ons een gunst bewees, merkte penningmeester Smets op. Voorzitter Beursgens vervolgde: „Merckx kostte verleden jaar meer dan 3000 gulden en wat liet hij zien…?

Kees Pellenaars geeft 1000 gulden voor de winnaar

Als 23e en voorlaatste kwam hij over de finish. „Is dat die dure Merckx” werd ons gevraagd. Die dure knapen innen een grote som geld, maar soms vertikken ze het om werkelijk te fietsen. Dus jaar wordt het anders. De mensen zullen waar voor hun geld krijgen. Ik heb eens met Kees Pellenaars gepraat over die laksheid van die kopstukken. Hij had niet alleen een formidabel idee, maar voegde tevens de daad bij het woord. „Ik geef 1000 gulden voor de winnaar als Grote Televizierprijs.” Moet je eens kijken wat er „gevlamd” wordt”, verzekerde „De Pel”. We zijn ook afgestapt van die belachelijke hoge reiskostenvergoedingen. ledere coureur krijgt 25 gulden. Meer niet. Alle renners worden over één kam geschoren. Als ze werkelijk beter zijn dan anderen dan moeten ze dat maar bewijzen. Voor hen die willen koersen zijn er prijzen zoals ze die nergens zullen vinden. De dertigste prijs is nog 25 gulden. Belanden ze bij de eerste tien, dan hebben ze een flink „weekloon”. Meer dan 4000 gulden liggen voor de heren renners klaar.”

De hoge prijzenpot bleek inderdaad een goede lokaas voor onze vaderlandse en buitenlandse broodrijders. Bij de Cabellero’s schuilen enkele Limburgers, die in eigen streek best de ereronde willen rijden. Allereerst Harrie Steevens, die verleden jaar ook al de Ronde van Geleen voor zich opeiste. Dat Wim Scheepers op het ogenblik in een blakende vorm verkeert zal hij vlak bij huis beslist willen demonstreren. De gebroeders Harings, John Scheepers, Arie den Hartog en Jan Krekels zijn eveneens tuk op succes. En wat dacht u van renners als Gerard Vianen, Leo Duyndam en Cees Zoontjes? Willem II verschijnt eveneens met een ploeg aan de start. Onder hen o.a. Maarten Breure, Leen Poortvliet, Jo van Seggelen, Herman Hoogzaad en Jan van Katwijk. Jos van der Vleuten was ook al gecontracteerd, maar die schorsing betekent voor hem eveneens startverbod. De Batavusploeg beschikt over enkele sterke renners: Dieter Kemper. Horst Oldenburg, Ehrenfried Ruhdolf en de Nederlanders Bart Zoet en Matje Gerrits.

De Italiaanse kleuren worden onder meer verdedigd door Ugo Colombo (Filotex). Snelle jongens zijn natuurlijk ook tientallen Belgen. Onder hen onder meer: Frans Verbeeck, Michel Jacquemin, Willy van de Eynden. Reeds meer dan zeventig profs hebben ingeschreven. Dat zullen er nog meer worden, want de renners kunnen tot een half uur voor de start — die om 15.30 uur plaats vindt — inschrijven. Men verwacht daarom nog een „leger” Belgen.

Om 12.30 uur valt het startschot voor de nieuwelingen. Kanshebbers? Spronckmans, Klinkers, Sijen, Dohmen en de plaatselijke coureurs Raven, Keyers, Geraeds. De amateurs beginnen om 13.30 uur aan hum „verplichte nummer”. Er wordt getipt op Deckers, Siega, Lucassen, Vrancken, Kellenens en Pustjens. Het parcours in Lindenheuvel-Geleen is voor de toeschouwers aantrekkelijk. De renners koersen vrijwel geheel op de Burgemeester Lemmensstraat. De groenstrook vormt voor dit evenement een prachtige afscheiding, zodat men de coureurs iedere ronde twee maal kan zien.

 

Limburgs Dagblad 29 april 1969

De Koers, we lezen het Limburgs Dagblad van 1 mei 1969

Dieter Kemper versloeg favorieten van Caballero

Cor Schuring wilde ook geld verdienen

Wim Poot, de ploegleider van de Batavus-ploeg, had het reeds voorspeld. Terwijl het talrijke publiek aan de Burgemeester Lemmensstraat in Geleen de kansen van Harrie Steevens op een nieuwe zege in deze Geleense ronde bijzonder groot achtte, tipte de grijzende ploegleider op zijn man … Dieter Kemper. „Hij heeft zich de laatste tien kilometer opvallend rustig gehouden. Reken er op, dat hij nog kracht in zijn body heeft”. Wim Poot kreeg gelijk. De 31-jarige Duitser klopte inderdaad in een felle eindsprint de zes medevluchters. Harrie Steevens moest zelfs Cor Schuuring voor laten gaan. Toch was het juist deze Amsterdammer, die de Caballeroploeg de zege had ontnomen.

Door Nico Jessen, Limburgs Dagblad 1 mei 1969

De Elsloose coureur had niet veel vriendelijke woorden over voor Schuuring. „Onbegrijpelijk wat die knaap deed. In de voorlaatste ronde demarreerde ik uit alle macht. Ik krijg alleen Johnny Brouwer aan mijn wiel. We nemen een veilige voorsprong. Wie sleurde de andere knapen er weer bij… Schuuring. In de eindsprint lag ik als het ware in winnende positie. De drie knapen van de Batavus-ploeg waren geslagen. Opeens schoof Schuuring naar voren met in zijn wiel die Kemper die hem natuurlijk klopte. Onbegrijpelijk…”

Terwijl Harrie Steevens zich nog steeds opwond gaf Dieter Kemper volmondig toe, dat de Caballero-renners de zekere overwinning uit handen hadden gegeven. Ik had me al verzoend met een derde plaats. Opeens sprong die Schuuring naar Steevens en Brouwer toe. Dit is de derde wegkoers, die ik fiets. Dat belooft dit jaar wat” merkt de overwinnaar op.

Toch hadden de coureurs in Geleen gewaarschuwd moeten zijn. Zondag klasseerde Dieter Kemper zich verrassend als tweede in Kamp-Lintfort achter de sterke Italiaan Colombo. Cor Schuuring wees alle verwijten rigoureus van de hand. ..De eerste prijs was duizend gulden. Nou die wilde ik ook wel verdienen. Het was toch een individuele wedstrijd” merkte hij op.

Dat was het nu juist niet. Volgens de regels van de K.N.W.U. mocht er geen ploegentactiek aan te pas komen, maar is dat nog mogelijk als er twintig Caballero-renners van de zeventig coureurs aan de start verschijnen. Dat bleek reeds na een twintigtal kilometers. Door een verkeerde handeling van Van der Horst smakte Harrie Steevens tegen het asfalt. Hub Harings wachtte op zijn ploegmakker. Toen de aansluiting op het wandelende peloton – gestopt door enkele Caballero’s – niet snel genoeg tot stand kwam, liet ook Jan Harings zich terugvallen. Jan van der Horst dacht er hetzelfde over en dit kwartet kreeg opnieuw aansluiting.

Even bleef het rustig. Daarna kwamen de plaagstootjes van de renners van Gerard Peeters, Leo Duyndam, Cees Zoontjes en Wim Scheepers zochten regelmatig de ruimte. Vooral de Batavus-renners wilde de suprematie van de Caballero’s intomen. Dertig kilometer voor het einde demarreerde Ger Bongers. Hij nam 25 seconden voorsprong. De reactie kwam natuurlijk van de Batavus-mannen. Wim Deelen, Johnny Brouwer en Dieter Kemper gingen op avontuur, maar kregen Harrie Steevens, Cor Schuuring en Arie den Hartog mee aan hun wiel. De voorsprong van de moegestreden Bongers slonk als sneeuw onder de zon.

Vier vluchters: Harrie Steevens, Jan van der Horst, Jan Harings en Huub Harings (foto LD)

Met nog vijftien kilometer voor de boeg leek de strijd beslist. Zeven renners op kop: vier sterke Caballero-coureurs en drie Batavus-renners, die in de wielerwereld gerekend worden tot pedaleurs van het tweede plan. Harrie Steevens greep twee ronden voor het einde zijn kans. Met een prachtige sprong en luid aangemoedigd door het Limburgse publiek snelde hij vooruit. Alleen Johnny Brouwer kon met moeite zijn wiel houden. „Ik riep nog tegen Harrie, dat ik niet mee zou spurten, als hij me maar naar de meet bracht” erkende de kleine Rotterdammer eerlijk. De strijd was dus gestreden. Cor Schuuring dacht er echter anders over. Hij zette het groepje tot meer activiteit aan. Dieter Kemper lachte in zijn vuistje. Zonder veel inspanning werd deze snelle coureur naar de twee koplopers gebracht. Arie den Hartog trachtte in de laatste ronde nog enkele keren te demarreren, maar zonder resultaat. In de lange eindsprint zou Steevens toch nog de bloemen grijpen. De gevaarlijke Kemper was ingesloten. Schuuring forceerde een opening en Kemper glipte in het opengevallen gaatje. Wim Scheepers was woedend na deze ontactische zet van zijn ploegmakker. „Voor het publiek is het misschien eens aardig wanneer er eens een niet-Caballero-renner wint, want we krijgen dezelfde situatie als enkele jaren geleden met de TeleVizier.” Voor Harrie Steevens was het slechts een schrale troost.

De eindsprint tussen de Caballero’s en Batavussen: van links naar rechts Arie den Hartog (6e), Cor Schuuring (2e), Dieter Kemper (1e), Harrie Steevens (3e) en Johnny Brouwer (4e). (Foto LD)

Uitslag Professionals.

  1. Dieter Kemper (Duitsland) 90 km in 2.15.40 u.
  2. Cor Schuuring.
  3. Harrie Steevens.
  4. Johnny Brouwer.
  5. Ger Bongers.
  6. Arie den Hartog.
  7. Wim Deelen.
  8. Gerard Vianen op 12 sec.
  9. Jan van der Horst.
  10. Bart Zoet.
  11. Cees Zoontjes op 18 sec.
  12. Henk Marinus
  13. Gerrit v.d Winden.
  14. Pieter Nassen (België),
  15. Jan Krekels op 22 sec
  16. Matje Gerrits
  17. Maarten Breure.
  18. Gerard Koel.
  19. Jo van Seggelen.
  20. Wim Schepers.
  21. Martin van Ginneken.
  22. Piet de Wit.
  23. Michel Jacquemin.
  24. Dies Kosten.

Limburgs Dagblad 1 mei 1969

Karel Delnoye versloeg Van Elburg op de meet

Voordat de profs in Geleen van start gingen kreeg het publiek een smakelijk aperitief voorgeschoteld. De NIEWELINGEN bleken weer vol energie te zitten. Het scheen dat elke ontsnapping gedoemd was te mislukken. Enkele ronden voor het einde maakte Fons van Katwijk een geslaagde sprong. Hoe men in het peloton ook „vlamde”, de Oploose renner bleef buiten hun bereik. Math Dohmen uit Born won de sprint van het peloton. Hij wees de snelle Jac Spronckmans en Koos Klinkers terug naar de volgende ereplaatsen.

Bij de AMATEURS had Giuseppe Siega er schijnbaar alle zinnen op gezet om na de overwinningen in zijn eigen woonplaats de zege te behalen. Het is er niet van gekomen. In de beginfase deden. Kelleners. Slüper, Klinkers en Lucassen een hardnekkige poging om een flinke bres te slaan. Het had er wel alle schijn van toen een sterke kopgroep van negen man — Lucassen, Beurskens, Sassen. Greymans, Slüper, Buckx, Wanders, Siega en Kelleners — aan de haal waren. De samenwerking liet te wensen over, zodat ook deze vluchtpoging op niets uitliep. Met nog twee ronden voor de wielen deden Gerrit van Elburg, Hans Geilenkirchen. Karel Delnoye een geslaagde sprong naar de vrijheid. De 20-jarige Delnoye uit Nijswiller klopte Van Elburg op de meet.

UITSLAGEN:

Nieuwelingen:

  1. F. van Katwijk. 35 km m 58 min. 40 sec
  2. M. Dohmen Born op 19 sec
  3. J. Spronckmans Elsloo
  4. J. Klinkers Hoensbroek
  5. J. Sijen Maastricht
  6. W. Wilms Munstergeleen
  7. H. Dassen Maastricht
  8. T. Paulssen Buchten
  9. J. Sweelsen Bunde
  10. R. Janssen Geulle
  11. J. Geraeds Geleen
  12. J. Geelen Monfort
  13. B. Tichler Stein
  14. J. Claessens Urmond
  15. N. Wessels Heer

Amateurs:

  1. K. Delnoye Nijswiller in 1.37.34 uur
  2. G. van Elburg Eijgelshoven
  3. H. Geilenkirchen Schaesberg
  4. J. Vrancken Linne op 4 sec
  5. J. Deckers Guttecoven
  6. F. de Bree Schinveld
  7. F. Slüper Terwingelen
  8. M. Bunnet Engeland
  9. H. Schetters Meersen
  10. J. Petterson Noorwegen
  11. t.m. 22. ex aequo H. van Vught Boxtel, J. Odekerken uit Meerssen, B. Koken Grevenbicht, L. Brouns Heerlen. W. Wanders, M. Pustjens Roosteren. J. Grant Engeland, J. Courage Sittard, H. Lucassen Geleen, F. Hendrikx Valkenburg, L. Godefroye Waubach en B. Daemen Elsloo

Limburgs Dagblad 1 mei 1969: Gebroeders De Vlaeminck naar Schinnen en Ulestraten