Tactiek Nederlandse ploeg slaagde voortreffelijk

Spanjaard José Momene Campo onttroonde JAN JANSSEN

HUGENS en NIJDAM rukten op naar de voorste gelederen

De tactiek van de Nederlandse equipe in de Ronde van de Toekomst slaagt tot dusverre voortreffelijk „Gokken op het ploegenklasssement was het devies van Jefke Jansen. Welnu, in Bayonne reed na de aankomst van de tweede rit voor de tweede maal in successie het Oranjeteam een ererondje als winnaar van de dagploegenprijs. Met twee overwinningen is de eerste plaats dus momenteel stevig in handen van Nederland. Dat Jan Janssen zijn in Bordeaux veroverde gele trui moest afstaan aan de Spanjaard José Momene Campo, kortweg Momene genaamd, was voor de Nootdorper persoonlijk niet zo leuk, maar een ramp betekende het allerminst. In de kopgroep van veertien renners, die met een aanzienlijke voorsprong finishten bevonden zich namelijk niet minder dan drie Nederlanders onder wie Henk Nijdam en Jan Hugens, die in het algemeen- klassement na twee dagen minder dan twee minuten achterstand hebben op de nieuwe leider.

De etappe van dinsdag heeft in het teken gestaan van een groot aantal ontsnappingen. Van rust was geen sprake. Zodra een groepje was teruggehaald, namen een aantal anderen het offensief over. De Nederlandse formatie heeft niet de bedoeling gehad de trui van Janssen met hand en tand te verdedigen. Hugens, Nijdam en Van Kreuningen, eveneens goed geklasseerd, zouden om beurten mee in de aanval gaan als zij daar de kans toe kregen en in de praktijk lukte dit plan uitstekend. Nijdam was waakzaam toen na nauwelijks tien kilometer een groep met o.a. Gomez Del Moral en Petterson het peloton achter zich liet, Van Kreuningen maakte deel uit van een uit 19 renners bestaand leidend peloton, dat zich na 36 km afscheidde en in de grote slag, welke na ruim 60 km ontbrandde, bleken na het optrekken van de kruitdamp welgeteld vier landgenoten van de partij te zijn. De gang van zaken scheen aanvankelijk voor Nederland niet zo gunstig Twaalf man onder wie de Fransen Bazire en Arze, de Belg Vastiau en de Fin Hautelahti, namen de leiding en zes anderen bij wie Jaisli, de actieve Gomez del Moral en Carton, een van de Franse troeven volgden spoedig.

De Oranjeploeg was echter snel van de schrik bekomen. Een tegenoffensief werd ingezet, waarbij eerst een groep met de Jongh, Hugens en Verstraete aansluiting kreeg en even later ook Van Kreuningen in gezelschap van vijf andere coureurs hun succesvolle sprong naar de kop maakten. Toen tenslotte de balans kon worden opgemaakt, bleek dat de kopgroep uit ongeveer 50 renners bestond en met dit grote aantal was ’t niet verwonderlijk dat het peloton weldra de rust kon herstellen. Bij de ravitaillering in Castets (na 113,5 km) kwam de hergroepering tot stand, waarna men dacht wel even rustig te kunnen gaan eten. Het kwam er nauwelijks van. Op het moment dat het peloton de staart van de kopgroep bereikte, werd er voorin opnieuw fel gedemarreerd. Lex van Kreuningen en Kees de Jongh behoorden tot de rustverstoorders alsmede Miel Verstraete. De eerste twee vielen terug maar hun vervangers stonden klaar.

Henk Nijdam toonde de volgers zijn klasse door uit het peloton gekomen in een ruk op te „stomen” naar voren en zich na een felle jacht bij de kopgroep te voegen. Jan Hugens volgde, tezamen met een Fransman even later zijn voorbeeld. Het plan van Jefke Jansen was volledig geslaagd. Drie Nederlanders voorin tegen twee Fransen, terwijl de overige landen slechts door een man waren vertegenwoordigd, dat de Spanjaard Momene en de Italiaan Partesotti daar nog bijkwamen was voor het ploegenklassement van weinig belang Indien de vlucht zou slagen was de eerste plaats zeker voor Nederland. Het liep allemaal voortreffelijk. Steeds groter werd het verschil met de hoofdmacht en reeds ver voor Bayonne was het duidelijk dat de veertien koplopers niet meer achterhaald zouden worden De winst werd nog uitgebreid tijdens de beklimming van de Côte Cours, ruim 20 kilometers voor de finish. Op de smalle bochtige wegen konden de vluchters beter uit de voeten dan de grote hoofdmacht en op de top, waar Gomez del Moral als eerste doorkwam gevolgd door Heeb en Carton bedroeg de winst reeds ongeveer drie minuten. Daar kwam nog meer dan een minuut bij in de laatste fase van de strijd toen enkele malen een renner alleen trachtte weg te komen.

Gezamenlijk arriveerden de veertien op de wielerbaan te Bayonne, de Spanjaard Momene nam de leiding, Henk Nijdam kwam in een gunstige derde positie de eerste ronde uit De man uit Eelderwolde die bij een etappezege de gele trui zou hebben veroverd indien althans Momene geen bonificatie zou krijgen, had echter niet voldoende reserves meer voor een eindsprint. Heel verwonderlijk was dit niet aangezien het zware werk in de kopgroep hoofdzakelijk door de Nederlanders was opgeknapt. Tot verrassing van velen en ook van zich zelf zegevierde Momene van kop af zodat hij ook tevens leider werd in de algemene rangschikking. Na hem flitsten in volgorde de Italiaan Pogiali, Gomez dal Moral en Henk Nijdam over de eindstreep.

De overige Nederlanders zaten in ’t ruim vier minuten later binnenkomende peloton met uitzondering van Lex van Kreuningen en Raf Gysel. Van Kreuningen die steeds voorin te vinden was geweest, had te veel van zijn krachten gevergd. Hij bevond zich in het tweede peloton maar was toch niet de laatste oranjeman. Vele minuten later arriveerde namelijk pas Raf Gysel. De in België wonende Nederlander maakte een zeer vermoeide indruk maar op de vraag of hij gelost was, had hij toch een spits antwoord klaar: “Gelost welnee, ik heb de laatste 40 kilometer alleen gereden”.

Rituitslag 2e etappe:

1.José Antonio Momene(ESP)184km/4.26’30”
2.Roberto Poggiali(ITA)
3.Antonio Gomez Del Moral(ESP)
4.Henk Nijdam(NED)
5.Adolf Heeb(LIE)