Vijfde Nederlandse zege in successie en zesde in totaal

Ook LEO KNOPS won etappe in Ronde van de Toekomst

Gele trui van Jan Hugens ging over naar Henk Nijdam

De reeks van zegepralen, door de Nederlandse ploeg behaald in de Ronde van de Toekomst, wordt nog steeds langer. Het grote machtsvertoon, waarmee de oranjeformatie de karavaan regeert, werd maandag in Aix en Provence gehonoreerd met een zege van Leo Knops, de  vijfde etappeoverwinning in successie, de zesde in totaal. Het dagploegenklassement leverde – men zou haast zeggen traditiegetrouw – eveneens een Nederlandse victorie op, waardoor de eindzege reeds bijna een feit is geworden, ofschoon de Ronde nog bijna een week duurt. De gele trui kreeg wel een andere eigenaar, maar bleef in Nederlandse handen, want degene, die Jan Hugens onttroonde, was Henk Nijdam, die het tricot reeds eerder droeg. Bovendien rukte Jan Janssen op naar de tweede plaats, zodat de kreet „Oranje boven” hier meer dan ooit opgeld doet.

De overwinning van de 25-jarige Limburger kwam fraai tot stand. Leo Knops was met Jan Janssen in een kopgroep beland, welke door het initiatief van de Italiaan Mario Maino na 80 km was ontstaan. Maino ging op avontuur uit, toen juist een gevaarlijke vlucht van 21 renners door leider Jan Hugens in eigen persoon in de kiem was gesmoord. Aanvankelijk kreeg de Italiaan alleen de Marokkaan Mohamed el Gourch mee maar korte tijd later volgden er meer. De strijdlustige Zweed Petterson bijvoorbeeld, alsmede de Fransen Cauvet en Carton, de Luxemburger Hentges, de Belgen Vastiau en Monty, de actieve ler Peter Crinnion, de Italianen Bongioni en Zanin, alsmede onze landgenoten Knops en Janssen. Al met al bleken zich in de voorste groep drie leden van de internationale ploeg te vinden en eenzelfde aantal Italianen. Met het oog op het ploegenklassement was het dus van belang dat er een derde Nederlander bij zou komen.

Deze taak nam de sterke Henk Nijdam op zijn schouders. Met enkele felle rukken liet hij het peloton meters achter zich. De Spanjaard Gomez del Moral en de Belg Camille Vyncke zagen het gevaar bijtijds, doch het baatte hen niet. Zelfs het wiel van de Nederlander  konden zij niet pakken, want op zulke momenten is Nijdam nu eenmaal niet te stuiten. Daarmee waren echter voor de noorderling alle problemen niet opgelost. Er moest een verschil van anderhalve minuut overbrugd worden, een allesbehalve gemakkelijke taak voor een enkeling. Het bleek voor Nijdam geen bezwaar. Amper 15 km duurde de jacht, toen streek de nog opmerkelijk fitte Nijdam op de vluchters neer. Op dat moment – de renners waren inmiddels al 100 km van de startplaats Montpellier verwijderd – begon het allemaal pas goed. Het toch al hoge tempo steeg nog meer, hetgeen enkele renners te veel werd. De Fransman Paillier gaf de voorkeur aan de rust van de bezemwagen en de Portugees Castro volgde niet veel later zijn voorbeeld.

Jan Hugens voelde zich in het peloton dat steeds verder achter raakte, allesbehalve happy. Hij gaf het sein tot een tegenoffensief, kreeg wel veertien coureurs mee, maar kwam niet ver. Na 125 km moest hij opnieuw genoegen nemen met het gezelschap van het peloton, waarvan de achterstand inmiddels was gegroeid tot meer dan drie minuten. Tien kilometer verder waren daar nog eens twee en een halve minuut bijgekomen. Hugens gaf zich gewonnen. Zelfs toen zeventien renners op hun beurt het peloton achter zich lieten, reageerde hij niet. Het zou hem tenslotte op een verlies van welgeteld acht minuten komen te staan. Met Janssen voorin was de kans op de zesde Nederlandse ritzege zeer groot. Aangezien echter de teamgeest in de Nederlandse ploeg prima is, werd overeengekomen, dat ditmaal niet Jansen (reeds winnaar van drie etappes), maar Leo Knops de kans zou krijgen. Dit zou tevens tot gevolg hebben, dat Henk Nijdam in plaats van Jan Janssen de gele trui zou veroveren, want de situatie was voor Nederland zo gunstig, dat men ook op dat punt een keuze kon maken. Goed, Leo Knops moest dus gelanceerd worden. Er werd een plannetje bedacht dat goed in elkaar zat en bovendien voortreffelijk werd uitgevoerd. Ondanks de talrijke concurrenten slaagden Nijdam en Janssen erin, de zaak volledig af te sluiten, toen Knops demarreerde. En daar ging Leo…. Voordat de anderen aan een reactie toekwamen, was hij al uit het gezicht verdwenen en daarna kostte het hem weinig moeite zijn voorsprong te behouden. De op 3 km van de finish gelegen Côte du Tholonet, meetellend voor het bergklassement, had geen enkele nadelige invloed op zijn triomftocht. Alleen arriveerde Leo in het sportpark te Aix-en- Provence met bijna een minuut voorsprong op zijn achtervolgers.

De spurt om de tweede plaats werd al evenzeer beheerst door de Nederlanders. Nijdam zou de dertig seconden bonificatie moeten krijgen omdat hij deze als nieuwe leider in het algemeen klassement beter kon gebruiken dan Janssen. Deze laatste kwam juist voorbij de eindstreep nog vrij pijnlijk ten val, na in aanraking te zijn gekomen met de Belg Monty maar de twee oranjehemden waren toen al in hun opzet geslaagd. En dat was het voornaamste. Hoe fel de strijd de laatste zestig kilometer was geweest, blijkt uit het feit, dat een uit het peloton ontspant groepje met o.a. de Belg Vyncke en onze landgenoot Miel Verstraete pas bijna zes minuten later arriveerde. Jan  Hugens, die ’t tenslotte toch nog gelukt was de hoofdmacht achter zich te laten, verloor acht minuten en het peloton nog anderhalve minuut meer. De lange rit en de drukkende warmte hadden hun tol geëist. Het ontzag voor de Nederlandse prestaties blijft dagelijks stijgen. Buitenlandse journalisten informeren nu reeds voorzichtig, welke Nederlander er dinsdag gaat winnen…

Belangrijk was maandag voor Nederland, dat een groot deel van de concurrenten en van hen speciaal degenen, die als goede ploegen te boek staan, aanzienlijke verliezen leden. De Spanjaard Antonio Gomez del Moral, tweede in het algemeen klassement met een achterstand van 1 min 14 sec op Jan Hugens, viel terug naar de elfde plaats en zal nu voor een sprong naar de eerste; plaats meer dan acht minuten goed moeten maken. Hetzelfde geldt voor Zwitserse Lichtensteiner Adolf Heeb, die van 3 min 30 sec op 8 min 36 sec werd gezet. Voor de Italiaan Partesotti kwamen er eveneens vijf minuten bij en voor de Zwitser Jaisli zélfs zeven. De Belg Bracke kwam met een verlies van 7 n min. al evenmin zonder kleerscheuren uit de strijd. Van degenen, die wel in de running bleven, dient in de eerste plaats wel de Fransman Carton te worden genoemd. Hij steeg van de achtste naar de derde plaats in het algemeen klassement en bracht zijn achterstand op de leider terug van vijf minuten zeventien seconden tot 2 min 58 sec. Carton is momenteel in feite de enige directe belager van de Nederlanders. Pas op de vijfde plaats volgt de tweede buitenlander, de Italiaan Mario Maino, maar die moest reeds bijna zes minuten goed maken om een geslaagde greep naar de macht te kunnen doen.

Rituitslag 8e etappe:

1.Leo Knops(NED)185km/4.39’36”
2.Henk Nijdam(NED)1’11”
3.Willy Monty(BEL)
4.Jan Janssen(NED)
5.Mohamed Ben Brahimi(MAR)