De Nederlander FRANS SLAATS, met 45 km. 558 meter
Onverwacht houder van het WERELDUURRECORD

We lezen LE MIROIR DES SPORTS Mardi 5 Octobre 1937.  No 971

De afgelopen jaren zijn er in het laagseizoen meerdere pogingen gedaan om records, meer specifiek tegen het uurrecord zonder gangmaking, het beroemdste en meest begeerde van allemaal. Waarom deze periode en niet een andere? Ten eerste is er de gewoonte, om niet te zeggen traditie; de renners zeggen ook dat ze in deze tijd van het jaar meer rust hebben, niet meer bezig zijn met de klassieke evenementen en zich kunnen inzetten voor een meer geschikte voorbereiding (maar dit kan waar zijn voor de Archambaud-renners, Olmo en Girard legitimeren zichzelf minder ten opzichte van de baanrenners Slaats en Richard); tot slot schatten de ’technici’ van het record dat we in september of begin oktober waarschijnlijk gunstigere atmosferische omstandigheden zullen hebben, zonder al te veel hitte of wind.

Hoe dan ook, we kunnen zeggen dat de afgelopen week het circuit van de Vigorelli-velodroom, in Milaan, de rest van het seizoen verwaarloosd door de aspirant-recordbrekers, bijzonder druk was. Je moest je dag en zelfs je nummer onthouden.

LE MIROIR DES SPORTS Mardi 5 Octobre 1937.  No 971: GEFELICITEERD, SLAATS… verklaart de kleine Maurice Archambaud (links) woensdag in Milaan sportief aan de grote Nederlander Frans Slaats die zojuist, op de baan van de Vigorelli wielerbaan, het wereldrecord voor het uur zonder gangmaking heeft verslagen middels het afleggen van 45 km. 558, ofwel 160 meter meer dan de vorige recordhouder Maurice Richard. Maar Archambaud heeft een ondeugende glimlach die lijkt te betekenen: “Alleen.., ik wacht op mijn beurt!… Inderdaad, onze energieke renner had, op zaterdag, misschien beter gepresteerd zonder die lekke band op 4 minuten van het eind.

Triest en wanhopig begin van de week: regen, altijd regen, pogingen onmogelijk maken. Woensdag een open plek en de Nederlander Frans Slaats, die zonder ophef een beetje toevallig naar Milaan kwam met de gebruikelijke inhoud van een zesdaagserenner en zonder een speciale training te hebben gevolgd, de baan op en bij de eerste poging dekt hij 45 kilometer. 558, waarmee hij met 160 meter het record versloeg dat Maurice Richard (45 km. 398) op 14 oktober 1936 op zijn naam had geschreven.

Onnodig te zeggen dat het een enorme verrassing was binnen de sportwereld! Hoe Slaats, bijgenaamd de “le charcutier volant”, de vliegende slager, met een vrij eenvoudige entourage en zonder enige voorbereiding in zijn eerste poging slaagde, is onbegrijpelijk maar wel een feit. De prestatie van een superieure kampioen? Buitengewoon geluk?… We weten niet precies wat we ervan moeten denken, maar feit is er: Slaats, in het bijzijn van honderden getuigen (omdat de pogingen deze keer niet plaatsvonden in besloten kring zoals vorig jaar) 45 km. 558 goed aflegt binnen 60 minuten. Wordt zijn record goedgekeurd? Dat is een andere zaak, zoals we straks zullen zien, want aan het eind van de week zou er een nieuwe drama uitbreken, over een slecht nageleefde regel.

Het is om 16.48 uur dat Frans Slaats na enkele opwarmrondes de start maakte en de tijdwaarnemer, de heer Maffara de stopwatch indrukt. De Nederlander had een zeer snelle start, was de tijd van Richard direct voor, verzwakte wel iets af rond de 25e kilometer, maar hij eindigde met een knal en wist het vorige record met 160 meter te verbeteren.

Het was ons zeker niet ontgaan dat Slaats een baanrenner van het hoogste niveau is en een opmerkelijke jager”. We waren echt verrast, de prestatie van de Nederlander had niet de impact van die van Olmo en Richard het vorig jaar.

Franz Slaats, geboren op 11 juni 1912 in Waalwijk bij Tilburg, maakt deel uit van een groot gezin met twaalf kinderen en is een stevige kerel van 1. 82  meter lang en weegt 80 kilo.

Eerst hadden ze een boerderij, doch daarna begonnen zijn ouders een slagerij. Het kwam door het op de fiets producten uit de winkel van zijn vader te gaan bezorgen, dat de toekomstige wereldrecordhouder dol werd op fietsen. Hij begon in 1931 als amateur-wegrenner, won talrijke wedstrijden, vaak met Kaers als rivaal. Hij werd in 1932 geselecteerd voor de wereldkampioenschappen voor amateurs op de weg in Rome. Toen hij in 1934 professional werd, wijdde hij zich uitsluitend aan de baan. Én werd onmiddellijk opgemerkt door zijn kwaliteiten van kracht en flexibiliteit. In 1935 won hij de Zesdaagse van Amsterdam met Charlier en won vervolgens, meestal in het gezelschap van zijn landgenoot Pijnenburg, vele koppelwedstrijden, o.a. de Zesdaagse van Kopenhagen in 1936 en de Zesdaagse van Antwerpen in 1937.

Blond, prominent voorhoofd. bleke huidskleur, hoekig lichaam, Slaats is strikt genomen geen harmonieuze atleet en zijn stijl is niet klassiek puur. Zijn positie is verre van aerodynamisch, hij is meer een onvermoeibare doorstoemper, veel renners dachten dat hij de uitdaging wel aan zou kunnen om het uurrecord aan te vallen; we hadden echter niet gedacht dat hij het de eerste keer al zou kunnen redden!

De records gebroken door Frans Slaats:
3 km. 3′ 46″ 2/5        (oud record: 3′ 47” 8/5 door Pecqueux).
4 km. 5′ 3″ 2/5          (oud record: 5′ 05″ door Pecqueux).
5 km. 6′ 21″               (oud record:. 6′ 26″  door Van Hout).
10 km. 12′ 53″ 4/5   (oud record: 13′ 03″  door Richard).
15 km. 19′ 26″ 4/5   (oud record: 19′ 33″ 4/5 door Richard).
20 km. 26′ 02″ 3/5   (oud record: 26′ -5″  door Richard).
35 km. 45 ’56”          (oud record: 45′ 57″ 2/5  door Richard).
40 km. 52′ 37″ 4/5   (oud record: 52′ 42″ 3/5  door Richard).
45 km. 59′ 15″ 3/5   (oud record: 59′ 28″ 2/5  door Richard).
Uur: 45 km. 558       (oud record: 45 km. 398  door Richard).