19 maart 2024

1962-07-02 Tour de l’Avenir 1e etappe, Bordeaux – Bordeaux 148,5 km

0

Bordeaux was Nederland weer gunstig gezind

Fraaie zege van Jan Janssen in de eerste rit van kleine Tour

1962-07-06 – Miroir Sprint – 839
Overwinning in ploegenklassement ook naar NEDERLAND

Bordeaux is de Nederlanders in de Tour de France altijd gunstig gezind geweest. In de goede tijd van de Oranje equipe finishte enkele malen achtereen een landgenoot als eerste, maar de laatste jaren bleven de successen in de wijnstad uit. Jan Janssen had zich ten doel gesteld de voor Nederland zo schone traditie in de Ronde van de Toekomst te doen herleven en hij slaagde daarin op prachtige wijze.

Limburgs Dagblad 3 juli 1962

Met vier andere renners, de Italiaan Mario Zanin, een Fransman Yves Gougaut, de Spanjaard José Momene en de Brit Peter Chrinnion had de Nootdorper zich ruim 25 km voor de finish losgemaakt uit een kopgroep van elf renners. In gesloten formatie stormde het  vijftal de wielerbaan van het gemeentelijk stadion op. Janssen zat achter in en bekeek de zaken rustig. Toen Gougaut naar voren schoof volgde hij als een schaduw. Bijna een halve ronde voor de eindstreep demarreerde plotseling Mano Zanin, doch de man in de oranje trui liet zich niet verrassen. Waarschijnlijk was het hem op dat moment reeds duidelijk, dat van Zanin geen gevaar meer te duchten viel. Toch wachtte Jansen, wijzer geworden door zijn ervaringen in de eerste Ronde van de Toekomst, tot het uitkomen van de laatste bocht rustig af. Daar passeerde hij de Italiaan op onweerstaanbare wijze. Er was geen houden meer aan. Met zeker twee lengten voorsprong finishte de 22-jarige coureur uit Nootdorp onbedreigd als eerste.

1962 – L’Histoire du Tour – 59

Even later werd Jan Janssen kennelijk beduusd door de huldigingen die hem ten deel vielen, in de gele trui met de witte banden gehesen. De gebrilde Zuid-Hollander kon het allemaal niet dadelijk verwerken. Hij was aanzienlijk minder spraakzaam dan gewoonlijk en van traditionele „persconferentie”, die . afloop van elke rit op zijn eigen houtje pleegt te beleggen, kwam ditmaal niets terecht. „Geef me nu eindelijk eens wat te drinken”, was het eerste wat hij kon uitbrengen.

De zege van Janssen betekende voor Nederland meer dan alleen het veroveren van de gele trui. Lex van Kreuningen die zich ook in de kopgroep van elf had bevonden en Henk Njjdam die het peloton achter zich had gelaten toen een aantal coureurs op jacht ging naar de leiders, consolideerden met de in de slotfase sterk opgerukte Jan Hugens, de door de minuut bonificatie van Janssen behaalde winst en zodoende was ook de eerste plaats in het dagploegenklassement voor de formatie van Jefke Jansen. Het kon eenvoudig niet mooier.

De Oranjeploeg was gedurende de gehele rit uiterst waakzaam geweest. De Portugees Mario Silva, die onmiddellijk na de start aan een volkomen zinloze solovlucht begon, liet men rustig gaan, doch in een kopgroep van elf man, welke na de vliegende controle te Sauternes (43,5 km) ontstond, was Kees De Jongh aanwezig. De Canadees Clauser was daar reeds uit het peloton en de meesten van zijn landgenoten zou spoedig hetzelfde overkomen. Gaston Belanger, de renner met rugnummer 1 (o, ironie van het noodlot) zocht als eerste de bezemwagen op.

1962 – Miroir du Cyclisme – 21 – 44

In Buzas (67 km.) trok opnieuw een aantal renners de vrijheid tegemoet en ditmaal ging van de Nederlanders Jan Hugens mee in de slag. Het was allemaal nog niet serieus. Dat werd het pas na 90 km. toen de Italiaan Mario Zanin alleen op avontuur ging. Door zijn activiteiten was vijf kilometer verder een kopgroep van elf renners ontstaan met sterke mannen als de Zwitser Jaisli, de ler Crinnion en de voor de internationale ploeg rijdende Zweed Patterson. Van de Oranjeploeg waren Jan Janssen en Lex van Kreuningen mee naar voren gegaan. Hoewel de winst van het elftal slechts langzaam groeide en het verschil de twee minuten aanvankelijk niet te boven kwam, zou het peloton geen rol meer spelen in de strijd om de ereplaatsen. Een groepje van zeven man met de Fransen Pailler en Carton alsmede onze landgenoot Henk Nijdam slaagde er al evenmin in de aansluiting tot stand te brengen, hoofdzakelijk door de demarrage van Janssen op ruim 25 km. van de finish. Janssen, die daags tevoren reeds had aangekondigd in de eerste de beste rit de gele trui te zullen grijpen kreeg vier man mee, de overigen vielen terug en zouden door de groep Nijdam en enkele andere coureurs worden ingehaald. Er restten dus nog vijf kanshebbers. Tot Bordeaux hielden zij elkaar scherp in het oog, gereed om bij de eerste de beste demarrage te reageren. Zanin probeerde nog alleen weg te springen, maar hij kwam niet ver en zodoende arriveerden de vijf gezamenlijk op de wielerbaan. Daar kwam Jan Janssen zijn belofte na.  Ruim 45 seconden na de leiders arriveerde een groep van elf man met Nijdam, Van Kreuningen en Hugens, welke  laatste in de slotfase eveneens naar voren was gekomen. Het geheel was ruimschoots voldoende om Nederland de  eerste plaats in de ploegenrangschikking  te verzekeren. Het verschil tussen de eersten en de hoofdmacht was de laatste 20 kilometer nog opgelopen tot meer  dan 2 minuten.

Limburgs Dagblad 27 juli 1962

Rituitslag 1e etappe:

1.Jan Janssen(NED)148,5km/3.32’50”
2.Mario Zanin(ITA)
3.Yves Gougault(FRA)
4.José Momene(ESP)
5.Peter Crinnion(IRL)

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.