19 maart 2024

2018-02-23 VCVH TopParken sportcafé Schin op Geul

0
De seizoensopening 2018 met de “Vrienden Club van Honderd”.
Sportcafé bij 
Brasserie Woodz in Schin op Geul.
met Ken Heugen en Wim van Duivenbode bij WOODZ.
Restaurant Woodz (eigenaar wielerenthousiast Ken Heugen) met de jarige gastheer Wim van Duivenbode, Columnist Wiel Verheesen, gespreksleider Peter Bouwels die op het podium de wielerkampioenen Jan Krekels en Reinier Honig interviewde, bijgaand een kleine sfeerimpressie en een samenvatting van het gesprek met oud-Maastrichtenaar Reinier Honig, aandacht voor de Olympische medaille van Jan Krekels en de toespraak van Wiel Verheesen.
Vrienden Club van Honderd opening wielerseizoen 2018, Sportcafé bij Brasserie Woodz in Schin op Geul. — met Reinier Honig, Peter Bouwels en Jan Krekels bij WOODZ.
Verjaardagscadeau voor Wim van Duivenbode, Giclee Tom Dumoulin gemaakt door Miriam Vleugels - Visual Artist uit Kerkrade. 

De prachtige Giclee’s van Tom Dumoulin zijn trouwens nog te koop !! 
Binnen 2 weken zijn er al 40 stuks verkocht van het te verkopen vastgestelde maximum van honderd stuks.

Sportfanaten vragen of wij er ook gewone posters van willen laten maken. Dit zal niet gebeuren. De Vrienden Club van Honderd hebben afgesproken dat er niet meer dan 100 stuks worden verkocht voorzien met handtekening van kunstenares Miriam Vleugels en profrenner Tom Dumoulin. Tevens zal Tom op de hoogte gehouden worden van de opbrengst die, geheel ten goede komt aan het amateur wielrennen. Ook op het mooie schilderij waarvan de giclee’s zijn gemaakt zijn al verschillende biedingen geweest. De teller staat nu op € 3500.- en ook als dit schilderij ten gelden word gemaakt zal t.z.t. alles terug vloeien naar de amateur wielersport. de giclee’s kosten per stuk € 100.- en kunnen alleen besteld worden via de email info@vcvh.nl met vermelding van telefoonnummer zodat u terug gebeld kan worden.
meer info:
https://www.vcvh.nl/nl/2018/01/update-van-de-100-stuks-giclees-tom-dumoulin/
Verjaardagscadeau voor Wim van Duivenbode, Giclee Tom Dumoulin gemaakt door Miriam Vleugels – Visual Artist uit Kerkrade. met Peter Bouwels en Wim van Duivenbode bij WOODZ

Stayerkampioen Reinier Honig: 

Over stoppen wil Honig absoluut nog niet denken. “Ik koers gewoon nog heel graag
Afgelopen maand prolongeerde Reinier Honig in het Sportpaleis Alkmaar zijn in 2017 veroverde nationale stayerstitel, bij het wielercafé gisteren in Schin op Geul vertelt hij openhartig over zijn ervaringen in de sport. Gespreksleider Peter Bouwels, de nieuwe voorzitter Wcl Bergklimmers valt met de deur in huis: “Reinier, je rijd zowel op de baan als op de weg, waar geef je de voorkeur aan?
— met Reinier Honig en Peter Bouwels in gesprek bij het Sportcafé bij Brasserie Woodz

Het liefst rijd ik op de weg, dat is toch het hoogst haalbare in onze sport en er is wat te verdienen, de baan ik leuk om erbij te doen. Van zo’n klassieker op de weg, daarvan gaat mijn hart harder kloppen, dat is toch het leukste om te doen, het liefst koers ik trouwens in de heuvels.

Ik reed een jaar bij Vacansoleil, ik had toen best een goed jaar maar op het laatst van het seizoen wist ik nog steeds niet of ik kon aanblijven bij de ploeg. De laatste koersen van dat seizoen reed ik in Italie; Piemonte en Lombardije. In Piemonte werd ik 5e en in Lombardije zat ik in de vroeg ontsnapping. De ploeg Acqua & Sapone wilde me graag hebben en bij Vacansoleil zou ik blij moeten zijn als ik mocht blijven, toen was de keuze snel gemaakt. Daar ben ik toen een jaar gebleven waarna ik overstapte naar Landbouwkrediet, het merk waar ik 2 jaar voor reed, hierna telkens nog een jaar voor Crelan-Euphony en Team Vorarlberg waarna de overstap kwam naar “Roompot – Oranje Peloton”. Je kreeg bij die ploeg één of twee jaar de kans om je te bewijzen, het was immers een opleidingsploeg, bedoeld om mogelijk door te stromen naar een grotere ploeg dan wel terug naar af.

Vrienden Club van Honderd Wielercafé 2018 bij TopParken in Schin op Geul. — bij WOODZ.

Ik was al 31 toen ik daar tekende. Ik heb er gewoon twee mooie jaren gehad en heb totaal geen hard feelings over het feit dat het contract niet verlengd werd. Afgelopen jaar reed ik weer voor Team Vorarlberg, de continentale ploeg, net een niveau onder Roompot, ik had hier meer tijd om op de baan te rijden. Dat ging zo goed dat ik in 2017 Nederlands stayer kampioen werd.

Ooit, in 2008, behaalde ik zilver in het Europees kampioenschap stayeren en dacht dat moet ik nog eens een keer rechtzetten, ik had dus een mooi doel voor dat seizoen. Helaas is het nog steeds niet gelukt om de titel te pakken want ik werd weer 2e. Ik zie het wel weer als een uitdaging voor het komende seizoen.

Trouwens toen ik naar het EK wilde het afgelopen seizoen bleek er bij de KNWU geen geld beschikbaar mijn reis en verblijf in Berlijn waar dit kampioenschap werd gehouden. Ik vond het maar raar, ik wilde best op eigen gelegenheid daar naar toe reizen maar wilde wel graag bij de selectie verblijven in het hotel, in verband met de verzorging, en onder andere de massage en zo, ik zag me niet op een hotelkamertje voor mezelf pasta koken enzo.
— met Reinier Honig, Peter Bouwels en Jan Krekels bij WOODZ.

Iemand zei “waarom begin je niet een crowdfunding actie”. Ik dacht het is best veel geld wat er nodig is want de gangmaker moest ook betaald worden. Uiteindelijk heb ik het toch gedaan maar ongelooflijk, binnen 17 uur was het geld bij mekaar…

Mijn gangmaker Jos Pronk, hij is net zo oud als ik, heb vroeger nog gekoerst Hij is het broertje van Matthé Pronk. In Alkmaar op de baan trainde ik, dat was altijd ’s avonds na 10 uur, want ik mocht daar eerder de baan niet op in verband met die uitlaatgassen. We hebben er flink getraind.

Ik ben weliswaar 34 jaar maar mijn ambities zijn om nog een paar jaar door te gaan, momenteel heb ik geen ploeg maar ik heb afgelopen winter wel getraind alsof eh…

Aanstaande Zondag ga ik Gent Staden rijden met “Wielerploeg Groot Amsterdam”, maar als morgen een koers is rijd ik gewoon mee voor de prijzen, dat weet ik zeker…

met Reinier Honig en Marc Lotz bij WOODZ.
Dit jaar 50 jaar geleden:
Mexico 1968, de Olympische Zomerspelen van de XIXe Olympiade.

Bij Sportcafé bij Brasserie Woodz in Schin op Geul mocht ik er in bijten. Het was echt niet nodig, het checken of hij wel echt was. Dit is de enige echte gouden Olympische medaille van Jan Krekels

Hij kijkt er met trots op terug de olympische spelen van Mexico 1968, er wordt ook nog vaak over gesproken. Ik reed destijds een jaar samen met zijn neven René en Carlo Kekels bij de amateur ploeg Boels Verhuur Benotto, zeker man, goeie maten van me, net als Jan.
1968 Summer Olympics gold medal Team time trial Joop Zoetemelk Fedor den Hertog Jan Krekels René Pijnen in Mexico-Stad.

Met Jan’s zege in OS ploegentijdrit op de weg, maar ook met zijn zeges in de Ronden van Oostenrijk, Limburg, Overijsel, en de omloop der Kempen. Het waren de mooie visitekaartje voor de overstap naar de beroepsrenners. Ronde van Zuid Holland meen ik ook nog.

Jan Krekels

Hij kreeg een mooi contract bij Caballero en de verwachtingen voor de neoprof waren hoog. Hij leefde naar de etappekoers Parijs Nice toe met grote verwachtingen maar 2 weken voor Parijs Nice werd Jan ziek. Toch startte Jan, maar het werd een deceptie, in de derde etappe staakte hij ontredderd de strijd. Thuisgekomen meteen naar bed, een vrij ernstige griep had (weer) toegeslagen. Hierdoor miste hij de klassiekers waar zijn zinnen op had gezet. Bijna twee maanden waren zo verloren voor hij weer langzaam opnieuw met trainen kon beginnen. Voor de Tour werd hij niet geselecteerd, maar wist later dat seizoen te midden van de Tourcracks toch de prestigieuze Acht van Chaam te winnen en een tweede plaats in de GP Fourmies.

Acht van Chaam
Amstel Gold Race
In 1971 won hij de 19e etappe in de Ronde van Frankrijk en in 1972 won hij twee etappes in de Ruta del Sol en werd hij tevens eerste in het eindklassement. In 1977 werd hij tweede bij het Nederlands Kampioenschap op de weg achter Fedor den Hertog en voor Gerrie Knetemann. Die andere koersen waar hij zich liet gelden, ik moet ze eens op een rijtje zetten, daar zitten verbazende belevenissen bij.
Op 31 jarige leeftijd stopte hij met koersen, “we waren niet verzekerd en in die massasprints moest ik te veel risico’s nemen, het was niet verantwoord aangezien er financieel niet veel tegenover stond, maar spijt heb ik nergens van gehad, het was een mooie tijd die ik niet had willen missen.
 
Mexico
Joop Zoetemelk, Fedor den hertog, Jan krekels en Rene Pijnen: Olympisch kampioen te Mexico
Mexico 1968 Joop Fedor Jan en Rene

Rene Pijnen: Als een trein spoorden de wielrenners over het stoffige Mexicaanse asfalt. "We zaten te sterven op de fiets, Vooral bij het begin van het tweede gedeelte hadden we het moeilijk. Ik zag de wereld voor een doedelzak aan. Steeds flitste het door me heen: 'Houden we dit vol of storten we in?' We kwamen er doorheen door elkaar goed te steunen en steeds maar weer de kop te nemen als iemand terugviel."

Tien kilometer voor de finish leek het noodlot toe te slaan. Fedor den Hertog moest met een lekke band afhaken. Het overgebleven trio ging verder en passeerde de witte kalklijn na twee uur, zeven minuten en 49 seconden. Daarna was het wachten op de binnenkomst van de concurrenten Zweden en Italië. Een klein half uur later bleken zij niet aan de tijd van Nederland te zijn gekomen.
http://www.olympischsporterfgoed.nl/cms/showpage.aspx?id=9944
column van Wiel Verheesen
Dit maal geen column maar een aantal persoonlijke herinneringen aan de koers als journalist. -met Wiel Verheesen bij WOODZ.
Door omstandigheden geen column van Wiel Verheesen dit maal maar naast enkele persoonlijke herinneringen aan de koers als journalist, Wiel is een onnavolgbaar specialist in anekdotes, had hij een rede waarbij hij de toehoorders iets op het hart wilde drukken.

Eerst was er aandacht op het nieuwe samenwerkingsverband tussen wedstrijdorganisaties in Limburg. Wiel benadrukte echter dat de verhouding tussen de huidige inzet van de organisaties voor bepaalde wedstrijden en de stimulatie van de aanwas van de Limburgse jeugd in de wielersport geheel zoek is.

Hij nam als voorbeeld het jaar 1968, vijftig jaar geleden, somde de Limburgse wedstrijden van dat jaar op. De “lopende Limburgse wieler-encyclopedie” noemde de 8 profkoersen dat jaar en de 30 amateurkoersen, noemde zelfs de namen van de winnaars, en wat voor winnaars, ik ga ze hier niet vermelden maar inderdaad, renners met grote status in onze sport.

Bij het Limburgs kampioenschap in Wijlre dat jaar 80 deelnemers bij de amateurs, 83 bij de nieuwelingen, 50 bij de aspiranten, totaal een 200 licentiehouders. Waar is die tijd gebleven? Hoeveel hebben we er nu? 20, 30? Er is werk aan de winkel !!

In verband hiermee noemde hij Ad Wijnands​ als groot voorbeeld. De naar zijn mening ondergewaardeerde crack van weleer, die toch tientallen internationaal vermaarde wedstrijden won, is nog steeds bezig met de begeleiding en ontwikkeling van de Limburgse jeugd in de wielersport. Petje af voor een dergelijke inzet, het is echter broodnodig! Wiel: “kijk, dat zijn de mensen waar we het van moeten hebben”. We wensen Adje spoedig herstel toe, we vernamen van Wim van Duivenbode dat hij, helaas, toch weer kwakkelt met zijn gezondheid. We wensen Ad veel sterkte en courage toe !!
pk

Vrienden Club van Honderd met het wielerseizoen 2018 bij TopParken in Schin op Geul. John Ramakers vertelt over de plannen van wielervereniging Maaslandster — met Wim van Duivenbode en John Ramakers bij WOODZ.
Vrienden Club van Honderd Wielercafé 2018 bij TopParken in Schin op Geul. — bij WOODZ.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.