Leo van Vliet echt de sterkste
Westlandse debutant winnaar van Olympia’s Ronde 1976
’s morgens: 8e etappe A: Nibbixwoud, individuele tijdrit 23,3 km:
De minuten van de waarheid. De eenzame confrontatie met de klok leverde Olympia’s Ronde een winnaar op. Want op tempobeul Arie Hassink na, maakte Leo van Vliet de beste tijd. Slechts 7 seconden verloor de westlander op zijn ploegmakker, die halverwege 10 tikken winst had veroverd. Gerrie van Gerwen, evenals Van Vliet een erg sterke finish, was 11 seconden langzamer dan Hassink. Verrassende Brokelman negentien. Michel Jacobs stelde teleur, al bleef hij Schür en Van Lamoen voor.
De pas 20-jarige Leonardus Quirinus Machutus van Vliet, op één na jongste zoon uit een gezin met negen kinderen toonde zich een compleet coureur. Liet zien in de waaier te durven duiken, spurtte als het erop aan kwam harder dan wie ook. Kwam in de Limburgse heuvels door pech niet toe aan een demonstratie van zijn capaciteiten als klimmer maar was steeds met de besten mee: eindwinst in het eind-, punten en combinatieklassement.
Voor Fons van Katwijk betekende dit, in oranje, een eind van de illusies. De SOKA-man kon niet tegen de spanning op, kreeg door zijn toppositie niet de inspiratie die nodig was om Van Vliet in supervorm te stuiten. Liefst 49 seconden moest hij prijsgeven. Veel meer dan de vijftien die hij in het voordeel was. De trui ging derhalve naar het Amstel-kamp. Krott: “voor het eerst heeft Leo zich echt leeggereden.
Door Henk Kruithof, weekblad “Wielersport”
Niet “tollend” ditmaal, maar op de veertien. Met een 53-blad voorop. “Ik heb wat tegen hem moeten praten om hem te overtuigen, maar nu heeft ie gezien dat ook hij dit kan”. Van Vliet zelf: “Voor Van Katwijk was ik in feite nooit bang. Veel meer angst had ik voor Schür en Van Gerwen. Dat zijn in dit werk de te kloppen mannen. Ongelofelijk dat ik die zomaar heb verslagen”.
Uitslag tijdrit:
1. A. Hassink (Amstel) 30.55 (met bon. 30.40), 2. L. van Vliet (Amstel) 31.02 (met bon. 30.52), 3. G. van Gerwen (Van Erp) 31.06 (met. bon. 31.01), 4. G. Brokelman (Bossche Staalbouw) 31.14, 5. M. Jacobs (Michelin) 31.16, 6. F. Schür (Ketting-Shimano) 31.26, 7. B. van Lamoen (Batavus) 31.32, 8. H. Lubberding (Van Erp-Saicis) 31.36, 9. T. Gevers (Bossche Staalbouw) 31.49, 10. P. Kuys (Batavus) 31.51, 11. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 31.51, 12. S. Tsjelpakov (Rusland) 31.54, 13. S. Gousseinov (Rusland) 31.56, 14. J. Bakker (Ketting-Shimano) 31.56, 15. A. Scheffer (Ketting-Shimano) 31.57, 16. P. Martinez (Spanje) 52.00, 17. V. Basko (Rusland) 32.02, 18. W. Lugtenburg (Michelin) 32.03, 19. G. Mak (Bossche Staalbouw) 32.06, 20. R. Akker (Bossche Staalbouw) 32.14, 21. G. Schipper (Michelin) 32.22, 22. A. van Houwelingen (Amstel) 32.26, 23. A. Deusing (Bik Sloopwerken) 32.29, 24, K.v. d. Wereld (Ketting-Shimano) 32.31, 25. M. Gutierrez (Spanje) 32.32, 26. M. Pronk (Batavus) 32.35, 27. T. Hogervorst (Bossche Staalbouw) 32.36, 28. J. van Houwelingen (Militairen) 32.36, 29. S. Kaleev (Rusland) 32.37, 30. J. Moral (Spanje) 32.37
’s middags: 8e etappe B: Nibbixwoud – Amsterdam 86 km:
Nadat Leo van Vliet mentaal zo sterk was geweest om in de ochtenduren zijn oranje trui terug te pakken, kon hem in feite op weg naar de hoofdstad weinig gebeuren. Een finish als in 1967, toen Cees Zoontjes zich op de streep naar een overwinning rekende, was niet meer mogelijk. Zaak voor de Amstel-gelederen alles bij elkaar te houden en in hoog tempo naar Amsterdam te rijden.
In Amsterdam wint Fons van Katwijk de laatste etappe voor Arie Hassink Peer Maas en Gerrie van Gerwen
Die tactiek slaagde. Natuurlijk, er waren aanvallers, Lughtenburg en Brokelman bijvoorbeeld. Daarna vooral Limburger Michel Jacobs. Met Akker, Groenewegen en Brokelman, daarna met Havik: vervolgens met spanjaard Guturiez en Ad Prinsen; later nog eens met Piet van Leeuwen. Steeds zonder “echt” weg te komen echter.
Enige andere opmerkelijke feiten: de lekke banden van Schür en het afhaken van Nico Hilberink, die na een val op één van de gevaarlijke wegen in de ambulance terecht kwam. Altijd veel publiek in de finale, maar op een parcours dat te veel gevaar voor de vermoeide renners inhoudt.
De resterende vijf Krott-discipelen lieten zich niet meer verrassen. Het werd in de 1e van Swindenstraat een massale aankomst waarbij Fons van Katwijk met zijn tweede (SOKA-Gazelle’s derde) ritzege de Ronde voor zijn sponsor meer dan goed maakte. Hassink schoof aan het wiel van de winnaar over de meet. Precies de plaats die nodig was om het “zilver” vast te houden. In de groep nam Van Vliet geen risico meer. Zijn triomf was immers zeker. De prestatie-prijs in de achtste etappe was voor Michel Jacobs (Michelin Banden).
Uitslag:
1. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 1.51.06 (met bon. 1.50.51) 2. A. Hassink (Amstel) 1.51.06 (met bon. 1.50.56), 3. P. Maas (Soka-Gazelle) 1.51.06 (met bon. 1.51.01), 4. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) 1.51.06, 5. M. Purzla (Tsj.) z.t., 6. R. van Trigt (Michelin) z.t., 7. B. Huveneers (Olympia) z.t., 8. G. Nederlof (Bik Sloopwerken) z.t., 9. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) z.t., 10. P. Kuys (Batavus) zt. 11. J.v. d. Weide (Olympia) z.t., 12. G. Schipper (Michelin) z.t., 13. A. Scheffer (Ketting-Shimano) z.t., 14. C. Groenewegen (Olympia) z.t., 15. S. Kaleev (Rusland) z.t., 16. R. de Vries (Olympia) z.t., 17. T. Huyzen (Batavus) z.t., 18. R. Groen (Michelin) z.t., 19. V. Tsjapovalov (Rusl.) z.t., 20. M. Caldara (Italië) z.t., 21. L. van Vliet (Amstel) z.t., 22. F. Schür (Ketting- Shimano) z.t., 23. A. van Houwelingen (Amstel) z.t., 24. W. Lugtenburg (Michelin) z.t., 25. J. Bakker (Ketting-Shimano) z.t., 26. P. van Leeuwen (Van Erp-Saicis) zt, 27. A. Deusing (Bik Sloopwerken) 1.51.16, 28. S. Tsjelpakov (Rusland) z.t., 29. B. Alfonsel (Spanje) z.t., 30. R. Akker (Bossche Staalbouw) z.t.
De pechvogelprijs werd toegekend aan Nico Hilberink (Amstel Bier).
2e etappezege voor Fons van Katwijk
Fons van Katwijk en de eindwinnaar van het sprint-klassement Peer Maas
Waardig slot van Olympia’s Ronde
LEO VAN VLIET WINNAAR MET VEEL ALLURE
Dus toch Leo van Vliet Dus toch de man van wie zesdaagse-keizer Peter Post gistermiddag met smakkende lippen zei: „Góóóóh, wat een coureurtje zeg, is dat even klasse…”
Herman Krott
Donderdagavond nog leek Van Vliet de eindzege in Olympia’s Ronde van Nederland te hebben vergokt. Een kleine rekenfout op de Afsluitdijk kostte hem het oranje leiderstricot. Maar nadat in Nibbixwoud de eerste teleurstelling met een dikke keel was weggeslikt, sprak van Vliet al: „Die ronde, die heb ik nog niet verloren. Van Katwijk is in de tijdrit te pakken.” .
En Van Vliet, hij kreeg gelijk. Het gelijk van de sterkste. Het gelijk van de man, die van het hele peloton het meeste recht had op de eindzege in Olympia’s Ronde van Nederland. Twintig jaar is hij, deze zoon van een Westlandse transporteur, maar hij krijgt nu al de allure van een vedette. Hij praat goed hij gebruikt z’n hersens goed en vooral: hij fietst goed.
Natuurlijk, Leo van Vliet won de tijdrit niet. Daarvoor mankeert het hem nog aan pure kracht. Maar wie hem gisterochtend door de weidse polders rondom Nibbixwoud heeft zien jagen, moet toch op z’n minst onder de indruk zijn gekomen. Plat op z’n fiets, het koppie schuin naar voren en alleen maar bewegend met de benen, suisde hij als een grote, laagvliegende zwaan onder de grijze wolken door. Ploegleider Herman Krott: „Als ik die goser zie rijden, dan heb ik steeds de neiging om te roepen: „harder, harder.” Je ziet gewoon niet, dat hij zich inspant.”
Je ziet het inderdaad niet, maar hij doet het uiteraard wel. Leo van Vliet gaat desnoods door de grens. Dan doet het hem blijkbaar niets als die zeurende pijn in zijn bovenbenen steeds sterker wordt. Dan interesseert het hem blijkbaar helemaal niet als het slijm zich als watten vastpropt in het strottenhoofd.
door Rob van Dobbelsteen, Het Parool
Dan vergeet hij blijkbaar de zweetdruppels die zich vanaf het voorhoofd bijtend vastzetten in de ogen. Leo van Vliet nadat h j na de tijdrit te Nibbixwoud wel vijf minuten nodig had om weer enigszins op adem te komen met schorre stem: „Ik ben tot de bodem gegaan … tot de bodem … voor het eerst van m’n leven.”
Een instelling dan die Van Vliet de tweede plaats in de tijdrit opleverde. Achter Arie Hassink. die het 23 kilometer lange parkoers nog juist 7 seconden sneller aflegde. Van Vliet nadat hij de vreugdetranen met slinkse gebaren van de wangen had geboend: „Ik had er wel rekening mee gehouden, dat ik Fons van Katwijk zou pakken, maar dat ik zo dicht bij Arie zou eindigen en dat ik Gerrie van Gerwen zelfs zou kloppen, dat had ik nooit gedacht. Alleen maar gehoopt. Ik heb nu toch zeker weer de oranje trui, hè?”
Leo van Vliet had ‘m inderdaad weer. Fons van Katwijk immers werd op bijna een minuut gereden door Van Vliet, die na lang aarzelen zomaar een blad met 53 tandjes had laten monteren. Van Vliet: „Dat had ik nog nooit gereden. Ik rij normaal een 52. Ik heb vandaag mezelf ontdekt. Maar het was nu ook alles of niets.”
Op het podium de huldiging van de winnaars van het ploegenklassement: Van Erp-Saicis we zien v.l.n.r: Gerrie van Gerwen. Henk Mutsaers en Henk Lubberding
Het werd dus alles. Na een Ronde waarin hij bijzonder veel indruk maakte. Waarin hij de oranjetrui, de groene puntentrui en de witte trui van het combinatie klassement bemachtigde. Hij, debutant nota bene, werd ook door Arie Hassink (ploegmakker en tweede in het algemeen eindklassement) zonder veel omhaal als „de sterkste” aangemerkt. Arie, die met enig tandengeknars pas na de etappe naar Bladel (maandag) het kopmanschap van Van Vliet had aanvaard: „De beste heeft hier gewonnen.”
De ploeg Van Erp-Saicis, winnaar van het ploegenklassement, v.l.n.r: Henk Mutsaers, Henk Lubberding, Piet van der Kruys en Piet van Leeuwen
Maar wat nu? Leo van Vliet is er nog niet helemaal uit. Hij is voorzichtig. Waakt zich ervoor al teveel hooi op de vork te nemen. Werkt nu naar het Nederlands kampioenschap toe èn uiteraard naar de Olympische Spelen. Maar daarna… ? Van Vliet: „Ik weet het nog niet. Aan prof worden, daar heb ik natuurlijk wel aan gedacht, maar wanneer, dat weet ik niet. Ik haast me niet.”
V.l.n.r: Gerrie van Gerwen. Henk Mutsaers, Henk Lubberding (verscholen achter de rondemiss Piet van der Kruys) en Piet van Leeuwen. Niet op de foto Hans Koot
Vader Piet van Vliet echter, vader van negen kinderen: „Toen-ie zestien was, toen haalde-ie zijn MAVO-diploma. Kwam-ie bij me op kantoor. Maar dat hield-ie niet uit. Is-ie bij mij bulldozermachinist geworden. Dat ging wel. Maar van toen af-aan heeft hij wel steeds gezegd, pa ik wil wielrenner worden. En ik heb altijd gedacht, dat kan-ie. Want, meneer, het toch zon hete hè. Dat brandt van binnen bij die jongen.”
Wat onder meer bleek in zijn laatste jaar als junior. Leo van Vliet zaaide schrik en verderf onder zijn arme leeftijdsgenoten, ging 26 keer als eerste over de eindstreep en stapte als een „grote belofte” over naar de amateurs. Die „grote belofte” is hij nu helemaal. Vooral na zijn imponerende zege in deze Olympia’s Ronde. Van Vliet zal zich internationaal natuurlijk nog moeten bewijzen en lijkt met dat magere lijfje van ‘m lichamelijk vrij breekbaar. Herman Krott echter, de man die hem zo voorzichtig mogelijk naar de top wil leiden: „Fausto Coppi… dat was toch ook zo’n iel ventje?”
Leo van Vliet, naast de eindzege in het Algemeen Klassement ook winnaar van het Punten- en Combinatieklassement !!
LEO VAN VLIET, de terechte winnaar van Olympia’s Ronde, en de rondemiss in de bloemen
Michel Jacobs stelde in tijdrit teleur Oranje trui definitief voor Leo van Vliet
Olympia’s Ronde van Nederland eindigde zoals hij negen dagen eerder begon. Met Leo van Vliet op de eerste en zijn ploegmakker Arie Hassink op de tweede plaats. In de tijdrace over 23 kilometer, die de korte slotetappe naar Amsterdam vooraf ging, toonden de twee Amstelrijders van Herman Krott dat zij met reden de dubbele victorie voor hun ploeg opeisten. Niemand bleek in deze tijdrace opgewassen tegen van Vliet en Hassink.
door Wiel Verheesen, Limburgs Dagblad
Herman Krott stond glunderend tussen zijn twee paradepaartjes die een gezonde rivaliteit tijdens de ronde niet uit de weg waren gegaan. Maar die elkaar toch niet in de wielen reden toen daags na het Limburgse weekeinde, de strategie voor de resterende etappes werd uitgestippeld. De tijdrace in Nibbixwoud verbrijzelde vooral de illusies van Fons van Katwijk. Het oranje leiderstricot die hij een dag eerder, tijdens een onvergetelijke etappe over de Afsluitdijk, had veroverd, moest hij voor de laatste rit begon weer ruilen voor het roodwitte tricot van de Sokaploeg.
In de 23 kilometer met het horloge als scherprechter was een ontketende Hassink („Eindelijk weer een tijdritoverwinning sinds drie jaar”) bijna een volle minuut en van Vliet 49 Seconden sneller dan van Katwijk. Fons van Katwijk revancheerde zich in de middaguren. Zijn woorden: „Pas op! De ronde is nog niet beslist en ik zal gegarandeerd nog aanvallen”, werden weliswaar niet bewaarheid, maar de Brabander slaagde er wél in de massasprint in de hoofdstad te winnen. Dat Hassink tweede werd en derhalve via voldoende bonificatie in het algemeen klassement eveneens op deze plaats bleef, deerde van Katwijk niet. „Deze nieuwe ritzege maakt Olympia’s Ronde voor mij toch weer helemaal goed”, aldus de enkele uren eerder diep ontgoochelde Sokacoureur. In de tijdrit waren overigens meerdere verliezers dan alleen maar van Katwijk. Gerrie van Gerwen bijvoorbeeld. Van een Michel-Jacobs-explosie bleek evenmin sprake. De rit die de enige Limburgse deelnemer een triomf had moeten bezorgen om althans zijn prestige ie redden, beëindigde hij in vijfde stelling. En dat was gezien zijn reputatie dit seizoen (2e in de tijdrit tijdens de Driedaagse van Noord-Holland en winnaar in het gevecht tegen de klok in de Ronde van Zeeuws Vlaanderen) wel enigszins teleurstellend. Op weg naar Amsterdam joeg Jacobs weliswaar onophoudelijk de ruimte in, maar de Amstelbrigade riep iedere onruststoker tot de orde.
Leo van Vliet dus op het erepodium. De coureur uit Honselersdijk was geen gelegenheidstriomfator. Hij behoorde reeds tot de Olympische selectie nog vóór hij onlangs de Ronde van de Haarlemmermeer won. Zijn naam had reeds een landelijke bekendheid nog vóór hij na de machtige proloog het eerste leiderstricot van Olympia’s Ronde mocht aantrekken. Hij verdween sedert die eerste kilometers in Scheveningen niet meer uit de voorste gelederen. Gedurende vijf etappes droeg hij het oranje tricot. „Toen ik aan de tijdrit begon geloofde ik overigens niet in het heroveren van de leiderstrui” zei hij naderhand. Herman Krott joeg zijn pupil extra hard op door hem toe te schreeuwen dat hij halverwege niet reeds veertig maar slechts tien seconden sneller had gereden dan van Katwijk. „Voor van Katwijk was ik echter niet bang, maar ik dacht zeker dat ik ten opzichte van Van Gerwen tekort zou schieten”, aldus van Vliet.
De triomfator van Olympia’s Ronde heeft voorlopig nog slechts één wens. Hij hoopt niet lang na de Olympische Spelen de stap naar het professionalisme te kunnen zetten. „Ik zit binnenkort negen jaar op de fiets”, verduidelijkte de bulldozermachinist uit het Westland. Nu wordt het langzamerhand tijd om te kijken of ik van de wielersport mijn beroep kan maken.”
„Leo van Vliet is grootste talent van Nederland…”
Wie Leo van Vliet (20), de winnaar van Olympia’s amateurronde, wil portretteren kan er haast niet onderuit ploegleider Herman Krott van Amstel te raadplegen. Krott immers is de voornaamste leermeester van de renner uit Honselersdijk, die reeds op piepjonge leeftijd de top heeft bereikt.
Krott: „Van Vliet is het grootste talent van Nederland. Hij kan een heel grote crack worden”. Een gedurfde uitspraak van Krott. Maar misschien wel een juiste. Leo van Vliet heeft inderdaad erg veel méé. Dat hij kan klimmen bewees hij vorig jaar in de Spaanse Vuelta à Navarra, waar hij in het wiel bleef van. ’s werelds beste amateurs. Dat hij in wind en regen voor geen ander behoeft onder te doen bleek in diverse nationale klassiekers én in Olympia’s Ronde.
En dat hij als tijdrijder een renner van kaliber is, liet hij gisterochtend zien in de beslissende race van Olympia’s Ronde. Dat was de race tegen de klok in Nibbixwoud, waar hij als tweede finishte. Leo van Vliet, een coureur met perspectief. Sommige insiders vergelijken hem met Joop Zoetemelk, Nederlands beste professional. En inderdaad bestaat er overeenkomst Van Vliet heeft dezelfde fraaie zit, lijkt in lichaamsbouw op Zoetemelk, en hij is een all-rounder. Maar daarmee is” niet gezegd dat Van Vliet ook een vedette zal worden. De weg naar de top van de beroepsrenners (Van Vliet wil volgend jaar overstappen) is nog lang. Herman Krott: „Leo is nog niet volgroeid. Hij moet bovendien nog veel leren en veel geduld hebben”. Het troetelkind van Krott zit als het ware op school. Hij doet ervaring op en test zichzelf.
Door Guido de Vries NRC Handelsblad
Gisteren heeft Van Vliet zich volgens zijn zeggen tenminste, voor het eerst in zijn leven compleet leeggereden. „De andere dagen in Olympia’s Ronde”, zegt hij, „ben ik niet eens tot op de bodem van mijn kunnen gegaan”. Dat klinkt wel wat overdreven uit de mond van een jonge winnaar, die wat public relations betreft overigens ver voor ligt op bijvoorbeeld Joop
Zoetemelk, de man, die de verzamelde wielerpers gewoonlijk maar bar weinig heeft te melden. Maar Leo van Vliet, het blijkt steeds weer, is dan ook bijzonder zelfbewust Hij zou er verstandig aan doen ervoor te waken dat dat geloof in eigen kunnen niet leidt tot zelfoverschatting. In dat verband kan het gedrag van zijn supporters zeer nadelig werken. Overal waar Van Vliet fietst wordt hij bejubeld en verafgood door een uitgebreide fanclub, waarvan zijn vader zo’n beetje het opperhoofd is. Het is in deze clan enkel en alleen „Vlietje”, die in tel is. Andere renners ziet men niet staan. Herman Krott probeert zijn leerling zoveel mogelijk aan deze boze invloeden, die gepaard gaan met goedbedoelde, maar ondeskundige adviezen, te onttrekken. En ook Van Vliet zelf lijkt er uiterlijk tamelijk koel. onder. Maar het blijft oppassen geblazen.
Peter Post, ploegleider van de profstal Raleigh, zei gisteren in Nibbixwoud: „Door de bemoeienissen van ouders en andere leken is er menige carrière van een aankomend talent naar de bliksem gegaan. Dat gedoe rond zo’n jongen als Van Vliet heb ik hier eens bekeken. “nee, zo hoort het niet. ’t is gevaarlijk”. Van Vliet, die zijn debuut maakte in Olympia’s Ronde, is opgenomen in de voorlopige Olympische wegselectie.
Zijn kans op definitieve uitzending heeft hij door deze zege uiteraard vergroot, temeer, daar het parcours in Montreal heuvelachtig en Van Vliet een klimmer is. Bondscoach Joop Middelink laat nog niets los over zijn keuze voor de Spelen, maar het kan bijna niet anders of Leo van Vliet gaat naar Montreal.
EINDKLASSEMENTEN:
Algemeen individueel:
1. L. van Vliet (Amstel) 28.07.52, 2. A. Hassink (Amstel) 28.08.18, 3. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 28.08.21, 4. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) 28.08.46, 5. J. Bakker (Ketting-Shimano) 28.09.15, 6. B. van Lamoen (Batavus) 28.09.17, 7. F. Schür (Ketting-Shimano) 28.09.24, 8. H. Lubberding (Van Erp-Saicis) 28.10.05, 9. K. v. d. Wereld (Ketting-Shimano) 28.10.09, 10. A. Scheffer (Ketting-Shimano) 28.10.86, 11. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) 28.11.22, 12. M. Jacobs (Michelin) 28.18.46, 13. S. Gousseinov (Rusland) 28.14.07, 14. A. van Houwelingen (Amstel) 28.14.53, 15. A. v. d. Steen (Militairen) 28.15.08, 16. P. Kuys (Batavus) 28.15.14, 17. J. Huisjes (Soka-Gazelle) 28.15.45, 18. S. Kaleev (Rusland) 28.16.07, 19. P. Maas (Soka-Gazelle) 28.16.48, 20. M. Caldara (Italië) 28.17.30, 21. J. J. Moral (Spanje) 28.17.54, 22. M. Havik (Ketting-Shimano) 28.18.00, 23. T. de Lange (Michelin) 28.18.06, 24. V. Tsjapovalov (Rusland) 28.18.24, 25. K. Sint Nicolaas (Ketting-Shimano) 28.18.38, 26. T. ter Harmsel (Amstel) 28.19.57, 27. E. Koersen (Batavus) 28.20.20, 28. G. Mak (Bossche Staalbouw) 28.21.26, 29. R. Akker (Bossche Staalbouw) 28.23.17, 30. T. Gevers (Bossche Staalbouw) 28.24.53, 81. R. Groen (Michelin) 28.25.01, 32. A. Kramer (Soka-Gazelle 28.28.19, 33. FF. Pirard (Amstel) 28.28.21, 34. P. van Leeuwen (Van Erp-Saicis) 28.29.37, 35. P. Matousek (Tsj.) 28.31.01, 36. R. van Trigt (Michelin) 28.31.24, 837. M. Pronk (Batavus) 28.32.18, 38. T. Huyzen (Batavus) 28.32.37, 39. T. Zijlstra (Militairen) 28.32.38, 40, C. Daminelli (Itaië) 28.32.55, 41. M. Purzla (‘Tsj.) 28.34.45, 42. V. Basko (Rusland) 28.35.17, 43. G. Brokelman (Bossche Staalbouw) 28.35.53, 44, W. Lugtenburg (Michelin) 28.35.59, 45. S. Tsjelpakov (Rusland) 28.37.30, 46. Th. Hogervorst (Bossche Staalbouw) 28.40.09, 47. A. Deusing (Bik Sloopwerken) 28.41.09, 48. J. van Houwelingen (Militairen) 28.43.56, 49. G. Nederlof (Bik Sloopwerken) 28.44.46, 50. B. Huveneers (ASC Olympia) 28.45.54, Bl. J. Olde Meule (Militairen) 28.46.35, 52. P. Hoekstra (Batavus) 28.46.55, 53. P. Martinez (Spanje) 28.47.33, 54. M. Gutierrez (Spanje) 28.47.40, 55. A. van Trijen (Militairen) 28.48.04, 56. P. Buchacek (Tsj.) 28.49.44, 57. H. Mutsaars (Van Erp-Saicis) 28.50.55, 58. J. v. d. Weide (ASC Olympia) 28.51.09, 59. C. Groenewegen (ASC Olympia) 28.52.00, 60. A. Prinsen (Soka-Gazelle) 28.52.46, 61. B. Alfonsel (Spanje) 28.52.59, 62. J. Poslusny (Tsj.) 28.54.03, 68. J. Kuiken (Militairen) 29.00.44, 64. F. Francissen (ASC Olympia) 29.04.22, 65. G. Schipper (Michelin Banden) 29.06.28, 66. C. Tuit (Bossche Staalbouw) 29.11.48, 67. A. de Groot (Bik Sloopwerken) 29.12.04, 68. R. de Vries (ASC Olympia) 29.22.30.
Punten:
1. L. van Vliet (Amstel) 135 pnt. 2. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 128 pnt., 8. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) 127 pnt., 4. A. Hassink (Amstel) 121 pnt., 5. B. v. Lamoen (Batavus) 78 pnt., 6. P. Kuys (Batavus) 73 pnt., 7. J. Bakker (Ketting-Shimano) 72 pnt, 8. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) 58 pnt. 9, P. Maas (Soka-Gazelle) 55 pnt., 10. J. Huisjes (Soka-Gazelle) 55 pnt. 11. R. van Trigt (Michelin) 52 pnt. 52. V. Tsjapovalov (Rusland) 50 pnt.
Combinatie:
1. L. van Vliet (Amstel) 11 pnt, 2. B. van Lamoen (Batavus) 13 pnt., 3. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 15 pnt. 4. G. van Gerwen (Van Erp-Saicis) 18 pnt, 5. A. Hassink (Amstel) 21 pnt., 6. F. Schür (Ketting-Shimano) 25 pnt., 7. P. Maas (Soka-Gazelle) 29 pnt. 8. P. v. d. Kruys (Van Erp-Saicis) 32 pnt, 9. J. Bakker (Ketting-Shimano) 39 pnt. 10. A.v. d. Steen (Militairen) 40 pnt.
Sprint:
1. P. Maas (Soka-Gazelle) 66 pnt. 2. B. van Lamoen (Batavus) 51 pnt. 3. A. v. d. Steen (Militairen) 39 pnt. 4. E. Koersen (Batavus) 29 pnt., 5. F. Schür (Ketting-Shimano) 29 pnt. 6. V. Basko (Rusland) 23 pnt, 7. M. Purzla (Tsj.) 21 pnt., 8. P. Hoekstra (Batavus) 13 pnt, 9. L. van Vliet (Amstel) 12 pnt, 10. F. van Katwijk (Soka-Gazelle) 11 pnt.
Ploegen:
1. J. van Erp-Saicis 82.58.24, 2. Amstel Bier 82.59.25, 3. Ketting-Shimano 82.59.35, 4, Batavus 83.03.16, 5. Soka-Gazelle 83.11.48, 6. Rusland 83.13.32, 7. Michelin Banden 83.21.11, 8. Bossche Staalbouw 83.26.07, 9. Militairen 83.30.12, 10. Tsjechoslowakije 83.57.13, 11. Spanje 84.09.16, 12. ASC Olympia 84.25.54, 18. Bik Sloopwerken 85.01.42.
De prijs voor de grootste pechvogel kreeg Henk Mutsaars (Van Erp-Saicis).
De prestatie-prijs gedurende de gehele Ronde werd toegekend aan B. van Lamoen (Batavus).
