Category Archives: Wielerkoersen

1938-05-29 Djursholm: vierlandenwedstrijd voor amateurs

Posted on by
Reply

Nederlandse amateurs naar Zweden. De N.W.U. nodigt zes gegadigden uit.
Piet Smits onder de genodigden

De N.W.U. heeft van de Zweedse Wielerbond een uitnodiging ontvangen tot deelneming aan een internationale landenwedstrijd voor amateurs, welke is geaccepteerd. Deze wedstrijd zal verreden worden op zondag 29 Mei 1938 op een parcours in Djursholm bij Stockholm. De afstand bedraagt 100 km. Vier Nederlanders mogen deelnemen. Volgens „Sportecho” zijn door den heer Swaab de Beer, in overleg met de sportcommissie van de N.W.U. de navolgende zes renners uitgenodigd: P. Smits, Tegelen, A. Zwartepoorte, Amsterdam, O. Moeke, Weespercarspel, J. Demmenie, Rotterdam, H. de Hoog, Amsterdam en A. Steenbakkers. St. Michielsgestel.

Voormalig beroepsrenner Piet Smits uit Tegelen, voor de 2e wereldoorlog een vermaard crack op de piste én beste vriend en koppelgenoot van oud-wereldkampioen Jan Derksen

Opvallend is de keuze wat betreft de drie eerstgenoemden, die immers niet tot het weg-rennersgilde behoren. Nu zijn wij onkundig van de aard van het parcours. Zou dit zijn als bijvoorbeeld bij het wielercriterium te Oosterhout, dan kunnen pistiers met sprintkwaliteiten als Smits, Zwartepoorte en Moeke er wellicht goede resultaten boeken, doch in het andere geval had men wellicht beter gedaan het oog op amateurs „van de weg” te laten vallen. Demmenie, de Hoog en Steenbakkers zullen zeker hun mannetje staan. Blijft natuurlijk de vraag of de jongelui er voor zullen gevoelen de verre reis te doen, want er zullen ook wel financiële kanten aan die uitzending verbonden zijn.

Uit de plakboeken van Piet Smits: Amsterdam 25 mei 1938, het vertrek van de Nederlandse amateurploeg naar Stockholm: Piet Smits, Tegelen (in het midden); Adrie Zwartepoorte Amsterdam; Joop Demmenie Rotterdam; Antoon Steenbakkers St. Michielsgestel, De equipe staat onder  leiding van chef d’equipe dhr. B. Swaab de Beer en worden verzorgd door de N W. U.-trainer, Guus Schilling (geheel rechts),

NEDERLAND WINT DE VIERLANDENWEDSTRIJD IN ZWEDEN.
Gedurende de wedstrijd was het slecht weer.
6000 toeschouwers woonden de wedstrijd bij.

Op initiatief van den Zweedse Wielerbond werd 29 Mei op het circuit van Djursholm (in de nabijheid van Stockholm) de vier landen-wedstrijd voor amateus verreden, die in een fraaie Nederlandse overwinning geëindigd is. Aan deze wedstrijd werd deelgenomen door Zweden, Denemarken, Duitsland en Nederland. Elk land mocht vier renners afvaardigen, waarvan er drie geplaatst werden voor het landen-klassement. De ploegen zagen er als volgt uit: Zweden met Johansson, Ericsson, Berg en Jansson; Denemarken met Sörensen, Nielsen, Glöwen en Andersen; Duitsland met Bartoskiewitz, Siegel, Schmidt en Schulze; Nederland met Joop Demmenie, Adrie Zwartepoorte, Piet Smits en Toon Steenbakkers. Andere niet officiële renners completeerden het veld. In het totaal moesten er dertig ronden van 3,6 K.M. verreden worden.

Hoewel de Deen Frode Sörensen (vice-wereldkampioen 1937) als algemeen individueel favoriet gestart was, stond Nederland bij de landenploeg als beste genoteerd. Daarom is de uitslag gedeeltelijk een verrassing geworden en ligt gedeeltelijk geheel in de lijn der verwachtingen. Niet Sörensen, maar de Zweed Sven Johansson werd winnaar met een voorsprong van anderhalve minuut. Reeds in het begin van de wedstrijd (in de zevende ronde) was het de Zweeds nationale kampioen Johansson op de vlucht geslagen en had de Duitser Matthusias en de Nederlander Joop Demmenie met zich meegenomen. Dit drietal draaide een buitengewoon hoog tempo en slaagde er binnen enkele ronden in een voorsprong van 2 min. te behalen. Deze voorsprong zou nog aanzienlijk vergroot zijn geworden, indien de Duitser op dat ogenblik niet een lekke band gekregen had. Hij viel terug en moest door het hoge tempo, waarmee het peloton de vluchtelingen trachtte te achterhalen opgeven. Demmenie en Johansson gaven echter de moed niet verloren. Vooral Johansson ging buitengewoon goed en… enkele ronden vóór het einde maakt hij zich van Demmenie los en spurtte alleen naar de finish, waarbij met bijna anderhalve minuut voorsprong arriveerde. Demmenie raakte spoedig over zijn inzinking heen en kwam met vrij grote voorsprong op het hoofdpeloton als tweede binnen.

Uit de plakboeken van Piet Smits: De finish van het peloton voor de 4e plaats. In de eindsprint werd Smits tweede na de favoriet Sörensen en bezette hiermee de 5e plaats.

In het hoofdpeloton was in die tijd zeer veel gebeurd. Herhaaldelijk hadden de renners geprobeerd er tussen uit te trekken, doch vrijwel steeds zonder succes… totdat Adrie Zwartepoorte zich losrukte en alleen de uitlopers achterna ging. Ook hij werd niet meer door het peloton achterhaald en eindigde dus als derde met bijna 6 minuten voorsprong op het hoofdpeloton. Toon Steenbakkers scheen langen tijd Nederlands’ derde man te zullen worden, totdat hij door een lek bandje uit den strijd geworpen werd. Onze vierde man Piet Smits bevond zich echter gelukkig nog in het hoofdpeloton en werd bij de eindsprint tweede na de favoriet Sörensen. Hierdoor had Nederland de landoverwinning veroverd. De Duitsers hadden pech en verloren voor het einde Schmidt en Matthusias door bandenpech en kon daardoor niet geklasseerd worden in het landenklassement.

De Nederlandse renners, die hebben deelgenomen aan de vierlandenwedstrijd, welke nabij Stockholm is gehouden, en door Nederland is gewonnen. V.I.n.r.: Smits, Demmenie en Zwartepoorte, die individueel geklasseerd zijn als vijfde, tweede en derde.

 

De uitslag luidde:
1. Johansson 108 KM. in 3 uur 1 min. 53,6 sec;
2. Demmenie in 3 uur 3 min. 8 sec;
3. Zwartepoorte in 3 uur 3 min. 58,6 sec;
4. Sörensen in 3 uur 9 min. 31,2 sec;
5. P. Smits;
6. Nielsen;
7. Schulze;
8. Bartoskiewitz;
9. Ericksson.

Landenklassement:
1. Nederland met 29 pnt.;
2. Zweden met 21 pnt.;
3. Denemarken met 21 pnt.;
Duitschland uitgevallen.

 

 

 

1951-07-01 Ronde van Belgisch Limburg

Posted on by
Reply

10 Nederlandse amateurs bekampen de vooral op eigen wegen uitermate sterke Belgen, 5 Ned. Limburgers van de partij

Voorveschouwing Limburgsch Dagblad 27 juni 1951:

HASSELT, 26 Juni 1951: Vandaag start de Ronde van Belgisch Limburg. De Oranjeploeg die in samenwerking met “TWC Maastricht” en de sportcommissie van de N.W.U. werd samengesteld bestond uit Limburgse en Brabantse renners: Jan Plantaz, Antoon Geluk, Adri Suykerbuyk, Herman Brinkman, Ed. Koeman en de Limburgers Jan Nolten, Arnold Ehlen, Jeu Jöris, Thei Paas en Piet Haan. De coureurs nemen het van heden woensdag, tot en met zondag op de „kasseien” en andere hindernissen op tegen de sterkste Belgische ploegen. naar deze tien Nederlandse jongeren blikt ons geheel wielerwereldje met begrijpelijke interesse.

Liefst zeven combinaties, samengesteld volgens provincies- of streeksgewijze, zijn de tegenstanders van ons tiental. Zes keer werd deze zware etappekoers verreden. Zes keer legde een Belg op de ereplaats beslag in 1945 eindigden Raymond Impanis en Gustaaf Wuyckens gelijk, in 1946 Raymond Impanis, in 1947 Marcel Vermeiren, in 1948 Jean van Briel, in 1949 Giel Hendrikx, in 1950 Gerard Deborre. Zwaar is derhalve de concurrentie, lastig de koers. Wat presteert de Nederlandse ploeg tegen deze overmacht? Met een behoorlijke portie optimisme steekt dit tiental ongetwijfeld van wal.

Jan Plantaz won de laatste weken zowat alles, werd b.v. zaterdag te Wouw kampioen van Noord Brabant en zegevierde zondag in de ronde van Mierlo. Jan Nolten’s prima resultaten zijn eveneens overbekend. Verleden zaterdag schreef de combinatie Nolten – Jöris nog een lang niet malse sintelbaanrace te Geleen op haar naam. Piet Haan kent het klappen van de zweep, wat ook van Ed Koeman, Herman Brinkman en Adrie Suykerbuyck gezegd kan worden. De jonge en succesvolle Nol Ehlen ondergaat hier de vuurdoop in het etappegenre. Van Jeu Jöris en Thei Paas wordt zeker iets lovends verwacht.

Aan de verzorging wordt alle, aandacht geschonken, de Nederlandse ploeg rijdt op Ceylon-tubes, in Jan Vermeer hebben onze jongens een kundig ploegleider. En al met al nemen we dus aan dat iets behoorlijks uit de bus komt.

Vijf ritten worden daarginder afgewerkt:
Woensdag 27 Juni: Hasselt – Halen, 152 km
Donderdag 28 juni: Halen – Tongeren, 150 km
Vrijdag 29 juni: Tongeren – Lanaken, 78 km
Zaterdag 30 juni: Lanaken – Hamont, 147 km
Zondag 1 juli: Hamont – Hasselt, 150 km

De Nederlandse amateurploeg in Hasselt vóór de start van de Ronde van Belgisch Limburg. Jan Plantaz, Jan Nolten, Arnold Ehlen, Antoon Geluk, Jeu Jöris, Ed. Koeman, Thei Paas, Adri Suykerbuyk, Herman Brinkman, Piet Haan en ploegleider Jan Vermeer

1e etappe: Limburgse amateurs hadden pech
Paas achtste in eerste etappe

Limburgsch Dagblad 28 juni 1951

HALEN, 27 Juni 1951:  Jan Plantaz, de ‘knappe’ coureur uit Eindhoven die dit seizoen al zestien keer het ererondje reed, liet zich na amper 40 km koers in de buurt van Lanklaar afzakken om ploegleider Jan Verveer iets minder prettigs toe te roepen: zadel gebroken! Zulk euvel herstellen kost zeker een minuut of tien, een reden om in dit prille begin van de vijfdaagse etapperace door het Belgisch Limburg het zadel van een ploegmakker te „vorderen” was zeker niet aanwezig en dus zat er voor Plantaz niets anders op, dan de zaken zo goed mogelijk verder af te wikkelen. Met dit mankement begon de pech, want nauwelijks zat deze overwinningenfabrikant heel op zijn gemak te midden van de lange sliert of daar sneuvelde een tube. Jan Nolten en Jeu Joris gaven, zonder enige aandrang, van een prima ploeggeest blijk, wachtten op hun onfortuinlijke kameraad en begonnen vervolgens aan een achtervolging, die het mooiste brokje sport van de gehele middag betekende. Tien Nederlanders handhaafden zich dus, nadat het trio Nolten, Joris en Plantaz de rest inhaalde, behoorlijk op het voorplan en er zat derhalve een aardig kansje in. Want de Oranje-garde telde verschillende „snellen”, die in staat werden geacht om straks een duit in het zakje te doen. Zover kwam het niet. Alleen Thei Paas snelde uiteindelijk in de voorste gelederen — na een zware race door regen, nog eens regen en „kasseien” — het eindpunt Halen binnen. Voorbij Bree (67 km) trapte Plantaz een bandje aan diggelen, waarna de al eventjes aangestipte achtervolging de volgersstoet in bewondering bracht. Na de doortocht, voor de eerste keer wel te verstaan in Halen, gebeurde evenwel een complete serie bepaald akelige dingen. Een 125 km hadden de „coureurs” er op opzitten, toen de prima marcherende Piet Haan een nieuw bandje moest monteren. Weg kans op een vet prijsje. Een honderd meter verder stond Koeman, winnaar van de meeste Nederlandse „klassiekers” voor amateurs, getroffen door hetzelfde euvel langs de kant van de weg. Het drama werd op hetzelfde stuk „kasseien” voltooid; Plantaz sukkelde nogmaals

De Nederlandse equipe werd door de Belgen hoog aangeslagen. Dat bleek op de kantoren van „Het Belang van Limburg”, welk dagblad jaarlijks deze mooie koers organiseert. Antwerpen of Nederland? Deze vraag werd door velen gesteld. Niet te denken, dat een paar uurtjes later deze schone verwachtingen een knak van belang kregen. Plantaz, op zijn ondeugend zadel, maakte in het eerste gedeelte van de doorlopend door regen geplaagde rit een allerbeste indruk en behoudens enkele zwakkere broeders trok de bonte karavaan door het (Belgische) Limburgse land, zo nu en dan een kleine poging doende om een afscheiding teweeg te brengen. Voordat de gememoreerde achtervolging van ons Nederlands drietal aan de orde was, gebeurden evenwel geen opmerkelijke dingen. Plantaz reed dus een tube aan diggelen, Nolten en Jöris wachtten en daarna werd van leer getrokken. Drie minuten achterstand is heel wat. De Oranje-shirts kregen aansluiting en gezelschap van de knappe Severeyns, de Backer en Parmentier en wonnen terrein. Een jacht, een bijzonder mooie jacht ontstond en bij het ingaan van Hasselt (95 km) werd het succes geboekt. De zaak was weer verenigd. Toen begon het pechduiveltje een woordje mee te spreken. Glad waren de wegen, kilometers kasseien vergden een zekere inspanning. Plantaz, Koeman en Haan beleefde de geschetste voorvallen en bijna was onze volgauto een nog erger iets overkomen. Met de schrik, de bleke gezichten van de inzittenden en gegil van de toeschouwers, werd dit slip-avontuur tenslotte overwonnen 15 km voor het eindpunt incasseerden Nolten, Jöris, Geluk, Ehlen en Suykerbuyk een zekere achterstand en de rest stoof op de finish af, waar de Antwerpenaar Karel Borgmans de sprint netjes in de wacht sleepte. Paas werd 8ste in de zelfde tijd van de winnaar.

De uitslag van de eerste etappe van de Ronde van Belgisch Limburg luidt als volgt:
1. Karel Borgmans (Antwerpen) 150 km in 3 uur 52 min. 10 sec.
2. Leo Buyst (Antwerpen)
3. Raymond van Hoven (Brabant)
4. Rudy Demunster (West Vlaanderen)
5. Frans Bral (Oost Vlaanderen)
6. Salembier (West Vlaanderen)
7. Roger Demeyer (West Vlaanderen)
8: 13 renners waaronder Theo Paas in dezelfde tijd van Borgmans
41. Herman Brinkman, in 3 uur 53 min. 5 sec.
44. Adri Suykerbuyk, in 3.55.10
45. Nol Ehlen, in dezelfde tijd
48. Toon Geluk, in 3.55.35
49. Jan Nolten, z.t.
50. Jeu Joris, z.t.
51. Piet Haan, in 3.58.15
58. Jan Plantaz, in 4.01.20
62. Edm. Koeman, in 4.04.40

 

2e etappe: Limburgers weerden zich dapper, Piet Haan werd vierde

Limburgsch Dagblad 29 juni 1951

TONGEREN, 28 Juni 1951:  De tweede rit van de Ronde va-n Belgisch Limburg was heus geen makkie. Vooral de laatste vijf en twintig kilometer van dit hartig: brokje werden bij voorbaat gevreesd daar de wegen van de dorpjes Sluizen, Rukkelingen, Millen enz. nu juist’ niet voor gezellige fietstochtjes zijn bestemd. Bochten en allerlei andere kronkelingen, stijgingen en natuurlijk de hier onvermijdelijke „kasseien” bemoeilijkten de etappe Halen- Tongeren aanzienlijk. De beslissing zou daar vallen, dat scheen zowat een wet van Meden en Perzen. Inderdaad gebeurden op deze vijf en twintig kilometer rake en interessante dingen, maar de zaken een wending van belang geven, vermochten al deze hindernissen niet. En ten aanschouwe van een finaal uitgelopen Tongeren stoven liefst dertien kranige jongelui op de streep af en vlak daarachter huisde een volgend gezelschap. Weer won via een vinnig spurtje een Antwerpenaar. Ditmaal waren de bloemen en de zoen van een Tongerse schone voor Leo Buyst bestemd en daar leider Borgmans te samen met zijn ploegmakker de finish passeerde, voelde deze laatste zich, ondanks alle inspanningen, heel behaaglijk in de begeerde gele trui. Nederland sprak echter ook een geducht woordje mee. Piet Haan en Jan Nolten behoorden tot het dertiental dapperen dat de plaat poetste, de jonge Ehlen, Paas en Brinkman boekten geen noemenswaardige achterstand. Ook ditmaal bleef Nederland niet van pech verschoond. Met zulke minder gewenste belevenissen moet men nu eenmaal in een rittenkoers rekening houden. De grootste opdoffers incasseerde evenwel de (Belgische) Limburgse A ploeg. Nu eens gaf een tube de geest, dan vertikte en derailleur het, vervolgens was een valpartij een nieuwe handicap. Bij Tessenderloo (25 km) bezweek Jöris’ achterbandje. Hoewel de sympathieke Jeu met de Belgen Delmul en Schoubben en daarna met nog enkele andere onfortuinlijk heel dapper aan een achtervolging begon, zag hij en zijn partners de kop niet meer terug. Bij de eerste doortocht van Tongeren (114 km) kreeg Geluk een lekke band.

Gezien het zware traject, van de 150 km gingen er zeker een dikke 100 over kasseien, werden natuurlijk velen door tegenslagen in velerlei soort getroffen. Ook enkele valpartijen speelden een rol. Hierbij was ook Suykerbuyk betrokken, doch gelukkig zat Jan Verveer er vlak op, die pardoes Suykerbuyk op zijn fiets stopte en hem meteen de weg opstuurde. De pech van Joris nabij Tessenderloo werd al aangestipt, waarbij direct een pluimpje aansluit want Jöris liet zich door dit voorval, nadat hij bij het opleggen van een nieuw bandje onnodig tijd verspeelde, niet in de luren leggen, zette door en kreeg een behoorlijke notering in de uitslag. In Heusden maakten de karavaan een aardig intermezzo mee. Ergens daar in de buurt vond tevens een Profkoers plaats en plots belandden uit een zijweg Raymond Impanis en Joseph van Stayen pardoes te midden van de Ronde van Limburg-stoet. Impanis nam meteen de kop, dartelde een heel tijdje , netjes mee om uiteindelijk zijn eigen weg te vervolgen. De West-Vlamingen roerden zich aan de kop van de lange sliert geducht. Dat wordt oppassen oordeelde Borgmans in zijn geel shirt. Tenslotte boekten Malfait, Demeyere, (allen van West-Vlaanderen), Bral (Oost-Vlaanderen), Schroeders (Brabant) enige terreinwinst. Dit was niet naar de zin van de weer best marcherende Piet Haan, van Brabant (Belg Limburg A), Dedry en Claes. Een fleurige jacht ontstond, terwijl uit de grote groep na 114 km Geluk en Koeman wegvielen door de aangehaalde tegenslagen. Het laatste brokje telde in alle opzichten dubbel. Jan Nolten en Verplaetse volgden het voorbeeld van Buyst, Batsle. van Daele e.a. De strijd kwam nu in een beslissend stadium. Vooraan zaten inmiddels Haan en gezellen. Nolten en Verplaetse jumpten in een goede kilometer eveneens naar de leidende gelederen. Nol Ehlen verliet zowaar de grote groep en vocht moedig voor een ereplaats. Paas en Brinkman gaven geen krimp. Slachtoffers vielen links en rechts. Suykerbuyk, een heel eind achter de groep, kreeg van een toeschouwer een andere fiets. De Belgische A. combinatie boerde nog meer achteruit. Dertien man trokken Tongeren binnen. Jan Nolten sleurde aan de kop om de snellere Haan in een gunstige positie te brengen. Het was evenwel de Antwerpenaar Buyst die de rit Halen – Tongeren op zijn naam schreef.

De uitslag van de tweede etappe van de Ronde van Belgisch-Limburg luidde als volgt:
1. Leo Buyst (Antwerpen) 150 km in 3 uur 53 min. 45 sec
2. Roger Batsle (Oost- Vlaanderen)
3. Leon van Daele (West- Vlaanderen)
4. Piet Haan (Ned.)
5. Frans Bral (Oost-Vlaanderen)
6. Karel Borgmans (Antwerpen)
7. B. Verplaetse (Oost-Vlaanderen)
8. Noël Malfait (West- Vlaanderen)
9. Roger Demeyere (West- Vlaanderen)
10. Jan Nolten (Ned.)
15. Arnold Ehlen (Ned ) op 15 sec
30. Thei Paas (Ned.) 3.54.15
33. Herman Brinkman (Ned.) z.t.
39. Jan Plantaz op 1 min.
60. Jeu Jöris op 16 min.

Het algemeen klassement luidt:
1. Buyst (B.) 7.45.55
2. Bormans (B.) z.t.
3. Bral (B.) z.t.
14. Paas (Ned.) 7.46.55
29. Brinkman (Ned.) 7.46.55
31. Nolten (Ned.) 7 49.20
32. Ehlen (Ned ) 7.49.28
37. Haan (Ned.) 7 52.00
44. Plantaz (Ned.) 7.56.05
47. Geluk (Ned.) 8.2.1
52. Suykerbuyk (Ned ) 8.5.5
53. Jöris (Ned.) 8.6.10
55. Koeman (Ned.) 8.8.0

In de ploegenrangschikking bezet de Nederlandse ploeg de zesde plaats.

 

3e etappe: De Limburgers reden in defensief, Paas staat 14e in het alg. klassement

Limburgsch Dagblad 2 juli 1951

LANAKEN, 29 Juni 1951:  „Aanvallen”, luidde het parool. Altijd vooraan zitten en meespringen met elke uitloper of zelf de lont aan het vuur steken. Rustig ergens aan het eindje van de lange sliert bengelen, was zeker in deze korte rit Tongeren-Lanaken, afstand slechts 78 km, totaal uit de boze. Zoals te voorzien ging direct na de start ’n groepje dapperen aan de haal. Daarbij was geen Nederlander. Na enkele tientallen kilometers sprong weer een viertal durvers weg. Bij deze vier was geen Oranje-shirt. En pas in Lanaken aan de finish zag de grote groep de uitlopers terug, die zich aldaar gezamenlijk presenteerden en de dikke prijzen via een sprint verdeelden. Meteen is dus de kardinale fout van de Nederlandse equipe gememoreerd. De Oranje-shirts zaten steevast in de groep en het kostte Jan Verveer nog heel wat woorden om de heren duidelijk te maken, dat vooral een plaatsje achteraan waarachtig gevaar Inhield. In het eerste uur werden 44 km afgelegd, een bewijs van het tempo dat de derde rit van de Ronde van Belgisch Limburg kenmerkte. Meteen ging een troepje op zoek naar winst, waaronder de (Belgisch) Limburgers Grondelaers, Sneyers, Claes en Marquillier. Het publiek langs de wegen vond dit offensief van de streekgenoten prima en vergat zodoende eventjes dat de kampioen van Geneugden in de tweede rit zijn sleutelbeen brak en andere kwetsuren opliep. Pardoes riep het wederom terdege kloppend Antwerps legertje de groep ook een vaarwel toe en onder aanvoering van de beide leiders Buyst en Borgmans werd na een felle jacht aansluiting met de koplopers verkregen.

Eventjes voor Opglabeek (31 km) vertoonde het stuur van Paas erg rare dingen. En zoals van tevoren afgesproken stelde Koeman zijn karretje ter beschikking van Paas en trachtte zelf er van te maken wat er van te maken was. Tenslotte zeulde Koeman met een half uur achterstand Lanaken binnen, om hier voorgoed de pijp aan Maarten te geven. Eventjes zag het erna uit, dat Nederland nog een woordje in het midden ging brengen. Met een drietal gezellen sloegen Geluk en Plantaz op de vlucht en bleven diverse kilometertjes tussen kop en groep hangen. Uiteindelijk strandde ten gevolge van het helse tempo deze poging, zodat een groot gezelschap Lanaken binnentrok. Inmiddels won de Antwerpenaar Leo Buyst aldaar de spurt van de tien uitlopers, behaalde zodoende zijn tweede achtereenvolgende victorie en daar zijn ploegmakker en mede-leider Karel Borgmans netjes derde werd, stond Antwerpen er tevens magnifiek op. Behalve Koeman arriveerde de Nederlandse equipe met een minuut veertien seconden achterstand. Plantaz werd 18de, Brinkman 22ste, Ehlen 23ste, Geluk 24 en de rest gezamenlijk 26ste.

De uitslag van de derde etappe Lanaken-Hamont van de Ronde van Belgisch Limburg luidde als volgt:
1. Leo Buyst, Antwerpen, 78 km. in 1 uur 47 min. 40 sec
2. Alfons Jacobs, Belg. Limburg A;
3. Karel Borgmans, Antwerpen
18. Jan Plantaz, Nederland
22. Herman Brinkman, Nederland
23. Arnold Ehlen. Nederland
24. Arie Geluk, Nederland
26. o.m. Paas, Suykerbuyk, Jöris, Nolten, Haan
70. Edm. Koeman, Nederland.

Algemeen klassement;
1. Leo Buyst, Antwerpen, 9 33 35
2. Karel Borgmans z.t.
3. Lucien Claes, Limburg A, 9 34 12
14. Thei Paas, Ned., 9 35 45
23. Herman Brinkman. Ned., 9 36 44
26. Jan Nolten, Ned., 9 38 44
27. Arnold Ehlen, Ned., 9 38 22
31. Piet Haan, Ned., 9 40 54
37. Jan Plantaz, Ned., 9 44 59
44. Arie Geluk, Ned., 9 50 55
48. Adri Suykerbuyk, Ned., 9 53 49
49. Mathieu Jöris, Ned., 9 55 40
68. Ed. Koeman, Ned., 10 26 30

Ploegenklassement: 1 Antwerpen 38 17 18; 2 West Vlaanderen 38 20 10; 3 Oost Vlaanderen 38 21 28; 4 Nederland 28 29 90. Nederland steeg dus twee plaatsen in het ploegenklassement.

 

4e etappe: Nederlandse Amateurploeg had met pech te kampen, Nolten best geklasseerde Nederlander

Limburgsch Dagblad 2 juli 1951

HAMONT 30 juni 1951: De Nederlandse familie wierp in de 4de etappe van de Ronde van Belgisch Limburg alle defensieve inzichten finaal overboord. De jongens kwamen na al die vaderlijke vermaningen van Jan Verveer tot het inzicht, dat vooraan resultaten werden geboekt. En dus blonken direct na de start te Lanaken de Oranje-shirts in de voorste gelederen. Jöris maakte dra een minder gewenst voorval mee. Zijn stuur geraakte defect, zodat de bout met een stuk ijzer werd vastgeslagen. Haan en Geluk kregen opdracht om te wachten, waarna dit trio enkele kilometers nodig had om deze zaak weer in het reine te brengen. Nederland had in het offensief dat bij Beverst (24 km) via Haan, Nolten en Paas een zeker aandeel, doch in de straten van Diepenbroek was alles netjes verenigd. Door allerlei voorvallen bleef de strijd een aantrekkelijk karakter behouden. In de omgeving van Leopoldsburg gebeurden dingen die bij de vaderlandse volgers niet zo in de smaak vielen. Brinkman, onze tweede man in de ploegenrangschikking, bekwam een lek bandje. Geluk stond meteen zijn wiel af en ons troepje lag pardoes uit elkaar Jöris en Suykerbuyk werden in het peloton gewaarschuwd, om Brinkman een handje te helpen. Geluk sloot zich hierbij aan en vier Nederlandse jongens stoomden best samenwerkend voorwaarts. De koplui bezweken niet. De vier onfortuinlijke Oranje-knapen met een serie West-Vlamingen bleven op ongeveer dezelfde achterstand hangen. Wel een bewijs, dat het hard ging. Vooraan gaven Nolten, Plantaz, van Hoven, v. Daele, Sneyers, Wellens, Claes, van Cauter, Borgmans vol gas.

En zo kreeg deze fraaie rit de volgende uitslag:
1. Raymond van Hoven (Brabant) 147 km in 3.40.30;
2. Leon van Daele (West Brabant) z.t.;
3. Josef Sneyers (Limburg A) z.t.;
9. Jan Nolten (Nederland) z.t.
24. 31 renners w.o. Nol Ehlen Piet Haan en Thei Paas in 3.43.38.

5e etappe: De laatste dag op de kasseien, Ronde van Belgisch Limburg werd gewonnen door Karel Borgmans

HASSELT 1 juli 1951: Kort na de start van de 5e etappe Hamont – Hasselt sloegen Nolten, Ehlen en zeven andere dapperen op de vlucht, kennelijk met de bedoeling om via dit offensief een geduchte voorsprong te bereiken. Tot ruim een halve minuut brachten de leiders het, doch meer niet, daar de groep er hoegenaamd niets voor voelde om het contact met de vluchters geheel en al te verliezen. Ehlen viel in de groep terug en bij het passeren van Hasselt na 61 km bestond het leidend troepje uit Nolten, Hayen, van Cauter, Remy en Janssens. Op een halve minuut trok het grote peloton door Hasselt, waarin Joris ontbrak. In een grote lus werd nu rondom de Hasseltse contreien getrokken om na 105 km koers deze plaats opnieuw te passeren. De zaken kwamen nu in een beslissend stadium. De Belgische Limburgers sloegen op de grote trom, zetten fluks en vooral met energie een offensief op touw en gingen op zoek naar winst. Eerst hadden Jacobs en Sneyers een 30 sec. voorsprong op Grondelaars en Demunster, doch spoedig trok dit viertal gezamenlijk verder. Met een voorsprong  van 1 minuut 45 sec. werd het eindpunt bereikt, waar Jacobs zijn gezellen de overwinning voor de neus wegkaapte. Jan Plantaz zorgde dat Nederland ook in de prijzen viel. In een felle eindspurt bleef Plantaz baas over de gevreesde Severeyns en werd netjes vijfde. De rest liep te midden van de groep Hasselt binnen.

De uitslag Hamont – Hasselt (150 km)  luidde:
1. Alfons Jacobs (Belg. Limburg A) in 3.40.36
2. Robert Grondelaars (Belg. Limburg A) z.t.
3. Jos Sneyers (Belg. Limburg A) z.t.
5. Jan Plantaz (Ned.) 3.41.21.
15. Een grote  groep aequo w.o. Haan, Geluk, Ehlen, Nolten, Suykerbuyk en Brinkman allen 3.41.31.

Het eindklassement luidt:
1. Karel Borgmans (Antwerpen) 16.55.38
2. Lucien Claes (Belg. Limb. A) 16.56.15
3. Leon van Daele (West Vlaanderen) in 16.57.52
4. Raymond van Hove (Brabant) 16.58.22
5. Leo Buyst (Antwerpen) 16.58. 22
12. Jan Nolten (Nederland) 17.00.38
23. Arnold Ehlen (Nederland) 17.03.33
28. Piet Haan (Nederland) 17.06.05
29. Herman Brinkman (Nederland) 17.06.32
30. Jan Plantaz (Nederland) 17.06.50
44.  Arie Geluk (Nederland) 17.23.47

In het ploegenklassement einjdigde Nederland op de vijfde plaats.

 

1960-06-19 Ronde van Belgisch Limburg

Posted on by
1

Acht Limburgse renners in Ronde van Belgisch Limburg

Limburgs Dagblad , Dinsdag 14 juni 1960:
Donderdagmiddag 16 juni 1960 om half drie, valt op het Hasseltse Stationsplein het startschot voor de bekende etappewedstrijd: de Ronde van Belgisch-Limburg. Van donderdag tot en met zondag zullen daarna 64 amateurwielrenners, ingedeeld in acht ploegen van elk acht renners, slag leveren over de vrijwel vlakke Belgisch-Limburgse wegen. Naast provinciale teams uit de provincies Antwerpen, Henegouwen, Brabant, Oost-Vlaanderen, West-Vlaanderen, Luik en twee ploegen uit de Belgische provincie Limburg, start er ook een Nederlandse ploeg, samengesteld uit leden van de TWC Maastricht, welke in oranje-tricots gekleed zal doorgaan als officiële Nederlandse equipe.

De acht vaderlandse vertegenwoordigers zijn: Jean Bastin uit Voerendaal, Ben Franssen uit Ubachsberg, Remmelt Hindriks uit Sittard, Mathieu Jacobs uit Roermond, Nico Paas uit Munstergeleen, Jan Tummers uit Geulle, Herman Laugs uit Koningsbosch en Jan Willemsen uit Nuth.

Het is een vrij jong team, zonder klinkende namen, waarvan de meesten voor het eerst in hun leven deelnemen aan een etappewedstrijd van formaat. En deze Ronde van Belgisch-Limburg is een etappewedstrijd van formaat. De provinciale Belgische equipes verschijnen met de beste vertegenwoordigers aan de start, waaronder vele met reputatie. Onze jonge ploeg zal het daarom niet cadeau krijgen en we zijn dan ook bijzonder benieuwd wat ze er van terecht gaat brengen. Stuk voor stuk bewezen de leden reeds dat ze het een en ander in hun. mars hebben, maar hun opmerkelijkste prestaties werden steeds verwezenlijkt in zogenaamde Ronden of criteria. Nu zij de kans krijgen om uitte komen ineen heuse etappewedstrijd, moet van hun verwacht worden, dat zij hun uiterste best zullen doen ook hierin een hoofdrol te spelen, ook al zal dit niet makkelijk vallen. Willen zij echter verderop in de wielersport, dan is de kans daar om te bewijzen waartoe zij in staat zijn.

De Ronde bestaat uit vijf ritten, waaronder een korte persoonlijke tijdrit. De eerste dag, donderdag 16 juni wordt gereden van Hasselt naar Leopoldsburg (159 km). De tweede dag trekt de karavaan van Leopoldsburg naar Hoeselt (165 km). Dit is dan op vrijdag 17 juni. Zaterdag 18 juni staan twee ritten op het programma. Eerst wordt van Hoeselt naar Mechelen aan de Maas gereden (94 km) en na enkele uren rust vindt te Mechelen aan de Maas een tijdrit plaats over 16 km. De laatste dag, zondag 19 juni, wordt gereden van Mechelen aan de Maas naar Hasselt (138 km).

Een ploeg van acht Limburgs amateurs neemt momenteel deel aan de Ronde van Belgisch Limburg, die donderdag in Hasselt begon en In deze plaats zondag weer eindigt. Op de foto van links naar recht: V.l.n.r: Jean Bastin, Ben Franssen, ploegleider Vrancken, chauffeur Pierre Steenbakkers, Jan Willemsen, Nic Paas, Remmelt Hindriks, Math Jacobs, Herman Laugs en Jan Tummers Foto archief Remmelt Hindriks

Jos. Geurts won eerste rit Ronde Belgisch Limburg

1e etappe: Hasselt  – Leopoldsburg 159 km

Limburgs Dagblad , Vrijdag 17 juni 1960:
In de buurt van het in een feesttooi gestoken vliegveld van Kleine Brogel (60 km), werd op een ietwat wrange wijze de beslissing ingeluid van de eerste etappe van de Ronde van Belgisch Limburg, Hasselt-Leopoldsburg overeen afstand van 159 km. De fleurige stoet naderde vanuit Peer en bloc de honderden straaljagers die op genoemd „plein” stonden opgesteld, kant en klaar voor een ronkende manifestatie. Plots krioelden renners en fietsen door en over elkaar op de weg en in het gras. Volgauto’s kwamen op het nippertje knarsend tot stilstand. De ravage was enorm: de (Belg.) Limburgse A-equipe zag aldus de troeven Antoon en René Dekkers en Roger Claes aan de staart terecht komen, van Oost-Vlaanderen waren de sterke Benoni Beheyt, André Claeys en Leopold Coppens bij de slachtoffers, Brabant werd gedupeerd door de grote achterstand die Jos Wouters opliep, onze Maan Laugs geblesseerd aan armen en benen stapte dapper op zijn karretje inde wetenschap dat hij van de kaart was geveegd, meerdere renners stapten na herstel weer op en voor Corsini (Henegouwen) was het fini, helemaal verslagen.

Af wachten is gewoonlijk verkeerd, een opmerking die bovenal op onze Limburgse combinatie sloeg. Want zowat alle Oranjeshirts bevonden zich steevast aan de staart, een gevaarlijke stelling, want wordt voorin alarm geblazen en hollen de kopmannen de ruimte in, dan tasten de „afwachters” er heel dikwijls naast. Dit was ook deze keer weer het geval. In Overpelt-Fabriek (106 km) hadden de aanvoerders al een dikke twee minuten op de hoofdmacht, op 6 min. snelden Laugs en een viertal gezellen voorbij en op 10 min. huisden toen al Beheyt, Coppens en Claeys. In deze situatie kwam geen ingrijpende verandering meer. Het was logisch, dat de door de valpartij gedupeerden achter raakten, vooral toen de hoofdgroep koste wat het kost het verschil zo gering mogelijk wenste te houden. Voor de winnaar, Jos Geurts van Belg. Limburg A, werd 3.45.21 afgedrukt, het peloton met alle Nederlanders behalve dan Laugs werd met 3.46.58 gewaardeerd, de onfortuinlijke knaap uit Koningsbosch kreeg de 61e plaats in 4.00.03. De negen uitlopers vochten op de „kasseien” naar de finish een felle spurt uit: Jos. Geurts zegevierde voor Antoon Steyaert, Willy Derboven, René Couchez, Romain Malfait, Albert Covens, Leopold Bulens, Romain Degruytere en Romain Koopmans.

Tweede etappe Ronde van Belgisch Limburg
TUMMERS en HINDRIKS de beste Nederlanders
Jan Willemsen uit de strijd na inslaan van verkeerde weg

17-06-1960 2e etappe: Leopoldsburg  – Hoeselt 165 km

Limburgs Dagblad , Zaterdag 18 juni 1960:
Dat de jonge Limburgse amateur-equipe het niet gemakkelijk zou krijgen in de Ronde van Belgisch-Limburg stond van te voren vast. Nu twee ritten achter de rug zijn is dit bewezen. Tegen het kruim van het Belgische amateurcorps waren tijdens de 165 km lange rit van Leopoldsburg naar Hoeselt alleen Tummers en Hindriks opgewassen. De overigen liepen grote achterstanden op, die varieerden van 9 tot 13 minuten. Ook leed de Nederlandse ploeg haar eerste verlies. Willemsen , werd buiten de wedstrijd gezet, omdat hij tijdens het inslaan van verkeerde weg, hetgeen enkele keren gebeurde een kortere weg nam.

Het is een bijzonder lastige rit geworden. Zeventig renners verschenen voor rit aan de start. Na enkele mislukte uitlooppogingen, ontsnapten op de glooiende wegen rond Tongeren de Belgen Englebert en Aerts. Dit geschiedde na 90 km. Vijftien kilometer verder werden zij achterhaald dooreen groepje van twaalf, waartoe ook Tummers behoorde. De veertien koplopers begonnen meer en meer uit te lopen op het peloton dat het vrij kalm aan deed. Na 125 km was de voorsprong gegroeid tot bijna 3 minuten op een groep van negen renners, waarin de oranjetruidrager Hindriks zat. Het grote peloton, dat zich enkele malen vergistte in de weg, verloor meer en meer terrein. De grote achterstanden bij de finish spreken voor zich. De veertien uitlopers hielden tot het einde toe stand behalve de enige Nederlander Tummers. De Geullenaar moest vijftien kilometer voor het einde zijn medevluchters laten gaan. Wel finishte hij nog als veertiende, maar hij verloor toch nog ruim twee minuten. Ruim anderhalve minuut na Tummers kwamen de negen achtervolgers op de finish aan gestormd en het was Hindriks die de sprint hiervan won en zich als vijftiende klasseerde.

De uitslag luidde:
1. Antoon Steyaert (O.V1.) 165 km. 4.13.03
2. Benoni Beheyt (O.V1.) z.t.
3. Jean Baptiste Claes (L.A.) z.t.
4. August Aerts (Antw) z.t.
5. Albert van de Velde (Luik) z.t.
6. Lemmens (L.A.) z.t.,
7. Michels (Antw.) z.t.
8. Covent (O.V1.) z.t.
10. Covens (Antw) z.t,
11. Englebert (Luik) z.t.
12. Herremans z.t.
13. Jacobs (Antw.) z.t.
14. Tummers (Ned.) 4.11.22
15. Hindriks (Ned.) 4.16.54
51. Franssen (Ned) 4.22.27
53. Laugs (Ned.) 4.22.56
56. Paas (Ned.) 4.23.21.
64. Bastin (Ned) 4.25.24.
65. Jacobs (Ned.) 4.25.58.

De Nederlander Willemsen werd gediskwalificeerd wegens het nemen vaneen kortere weg
Het algemeen klassement luidt:
1. Steyaert (O. VI.) 7.58.24.
2. Convent (O.V1.) z.t.
3. Michels (Antw.) 7.59.38
4. Covens (Antw) z.t
5. Englebert (Luik) 7.59.52.
6. Aerts (Antw.) 8.01,01
7. Claes (L.A.) z.t.
8. Hemmens (LA) z.t.
9. Lambrechts (O.V1) z.t.
10. van de Velde (Luik) z.t.
15. Tummers (Ned.) 8.02.20.
21. Hindriks (Ned.) 8.1)3.52.
47. Franssen (Ned) 8.0925
51. Paas (Ned) 8.10.19.
57. Bastin (Ned.) 8.12.46
65. Laugs (Ned.) 8.25.56.

In het ploegenklassement leidt Antwerpen voor Oost-Vlaanderen en Luik. De Nederlandse ploeg staat als negende geklasseerd.

Prestaties Oranjeploeg vielen mee
Antwerpenaar MICHELS won Ronde van Belgisch Limburg
Hindriks 12e en Tummers 14e inde laatste etappe

zaterdag 18-06-1960 3e etappe A:  Hoeselt – Maasmechelen 94 km
zaterdag 18-06-1960 3e etappe B: Maasmechelen  – Maasmechelen tijdrit 16 km
zondag 19-06-1960 4e etappe: Maasmechelen  – Hasselt 142 km

Limburgs Dagblad , Maandag 20 juni 1960:
Zes van de acht gestarte Limburgse amateurs, die de afgelopen week deelnamen aan de Ronde van Belgisch-Limburg, hebben deze snelgereden etappewedstrijd tot een goed einde kunnen brengen. Willemsen werd tijdens de tweede rit door een weg-vergissing uitgeschakeld en Bastin verscheen niet meer aan de start voor de laatste etappe daar hij niet over voldoende materiaal beschikte.

De overige zes, te weten Franssen, Hindriks, Jacobs, Laugs, Paas en Tummers, beëindigden deze leerzame koers echter, en ofschoon zij niet tot de uitblinkers behoorden vielen hun prestaties mee. Temeer als we rekening houden met het feit, dat het gros voor het eerst aan een heuse etappewedstrijd deelnam en de concurrentie bestond uit de allerbeste Belgen. het eindklassement vinden we Tummers als eerste Nederlander op de dertiende plaats en Hindriks op de zeventiende. Zij beide waren wel de besten uit de oranjeploeg.

De laatste rit van deze Ronde ging van Mechelen aan de Maas naar Hasselt (142 en precies zoals in de voorgaande etappes werd ook tijdens deze laatste rit gereden dat de stukken eraf vlogen. Vooral Hindriks was zeer actief en vele malen poogde hij weg te komen. Toen zich na 80 km echter een kopgroepje vormde van zevental renners, waren dit allen Belgen. Deze kopgroep zou niet meer bijgehaald worden, ofschoon een achtervolgend groep van tien renners waartoe ook Hindriks en Tummers behoorden zeer hard jaagden om aansluiting te krijgen. De sprint voor de eerste plaats was voor de Westvlaming Espriet. De Antwerpenaar Michels, die eveneens deel uitmaakte van de kopgroep, kwam in het bezit van de eindoverwinning, welke hij ontnam aan zijn ploeggenoot Covens, die deel uitmaakte van het groepje Hindriks-Tummers. De overige Limburgers finishten in grote peloton, met uitzondering van Franssen, die even voor de finish nog ten val kwam en een minuut later arriveerde.

Traditiegetrouw werd zaterdag de derde en kortste etappe, van deze fel betwistte Ronde, een snelheidsrace. De korte afstand (94 km.) liet dit toe en er werd ook toen gereden dat de stukken er letterlijk afvlogen. De snelheidsmeters van de volgauto’s kwamen nooit onder de veertig kilometer en zij die ook maar de geringste tegenslag kregen waren verloren. Ondanks deze hoge snelheid werd er duchtig op los „gekoerst”. Onze Limburger Nico Paas onderscheidde zich bijzonder dooreen uitlooppoging te ondernemen die hem 20 km lang een halve minuut voorsprong bezorgde, maar die later aan km 50 te niet werd gedaan, zodat een compleet peloton kon beginnen aan de tweede wedstrijdhelft. Even voordat Paas werd ingelopen had de oranje-equipe nogal wat tegenslag te verwerken. Op een zeer slecht stuk grintweg reden Bastin en Laugs ieder tweemaal vlak achter elkaar plat. Nadat zij de eerste maal van wiel verwisseld hadden en bijna erin geslaagd waren aansluiting te krijgen sisten hun racebandjes opnieuw leeg en dit betekende dat zij voorgoed in de achterhoede terecht kwamen en met een achterstand van bijna zeventien minuten de finish bereikten. Deze finish werd het eerst bereikt door Beheyt, die een uitermate ingewikkelde sprint won vaneen groot peloton, dat in de slotkilometers alle uitlooppogingen geneutraliseerd had en waarin de dooreen lekke band getroffen Franssen weer post gevat had. Franssen kreeg onmiddellijk een nieuw wieltje van ploegleider Vrancken en kon na een korte achtervolging weer aansluiten. De grootste pech trof de Limburgse amateurequipe echter in de slotfase. Ofschoon de vijf lekke banden van Bastin (2), Laugs (2) en Fransssen (1) nog niet genoeg waren geweest. Reed de aalvlugge Hindriks in de massasprint ook al een tube aan flarden, waardoor hij een mogelijke kans om deze derde rit te winnen verloor. Nu finishte Hindriks als uitstekende zesde.

De uitslagen luidden:

3e etappe A: Hoeselt—Mechelen aan de Maas:
1. Benoni Beheyt (O.V1.) 94 km. in 2-17-16
2. Armand Gérard (Luik) 2-17-17
3. Bernard Martens (W.VI.) 2- 17-18
4. Delhuyenne (Henegouwen) z. t.
5. Heuvelmans (L.8.) z. t.
6. Hindriks (Ned.) z. t.
7. Dekkers (L.A.) z. t.
8. Smits (Antw.) z. t.
9. Henckaerts (L.A.) z. t.
10. Michels (Antw.) z. t.
24. Franssen (Ned.) z. t.
35. Paas (Ned.) z. t.
37. Jacobs (Ned.) z. t.
41. Tummers (Ned.) z. t.
67. Bastin (Ned.) 2-34-13
68. Laugs (Ned.) 2-34-13

3e etappe B: tijdrit te Mechelen aan de Maas
1. Albert Covents (Antw.) 16 km. in 21-24-8
2. Michels (Antw.) 22-06-2
3. Willy van den Berghe (Brabant) 2206-6
4. Schrayen (L.A.) 22-26-4
5. Claes (L.A.) 22-31-6
6. Thyssen (L.A.) 22
7. Covens (O.V1.) 22-38-0
8. de Gruyetere (W.VI.) 22-41-4
9. Conti (Henegouwen) 22-42-18
10. Bex (L.A.) 22-44-16
17. Hindriks (Ned.) 23-02-2
32. Paas (Ned.) 23-
37. Tummers (Ned.) 23-33-6
43. Jacobs (Ned.) 23-40-2
47. Bastin (Ned.) 23- 46-00
49. Laugs (Ned.) 23-49-4
62. Franssen (Ned.) 24-33-0

4e etappe:
1. Eric Espriet (W.VI.) 142 km. in 3-20-12
2. Joseph Lemmens (L.A.) z. t.
3. Jean Baptiste Claes (L.A. z. t.
4. Michels (L.A.) z. t.,
5. Jacobs (Antw.) z. t.
6. Conti (Hen.) z. t.
7. Covent (O.V1.) z. t.
8. Lelanque (Brabant) 3-22-15
9. Dekkers (L.A.) z. t.
10 van Schoenwinkel (L.A.) z. t.
12. Hindriks (Ned.) 3-22-15
14. Tummers (Ned.) z. t.
27. Jacobs (Ned.) 3-22-28
32. Paas (Ned.) 3-22-28
37. Laugs (Ned.) z. t.
53. Franssen (Ned.) 3-23-28

Eindklassement:
1. Jos. Michels (Antw.) 13-59-07
2. Albert Covens (Antw.) 13-59-13
3. Yvan Covent (O.V1.) 13-59-38
4. Jean Baptiste Claes (L.A.) 14-00-02
5. Jos. Lemmens (L.A.) 14-00-16
6. Antoon Steyaert (O.V1.) 14-00-56
7. Eugène Jacobs (Antw.) 14-01-21
8. August Aerts (Antw.) 14- 02-55
9. M. Englebert (Luik) 14-03-05
10. E. Lambrechts (O.V1.) 14-03-08
13. Jan Tummers (Ned.) 14-05-16
17. Remmelt Hindriks (Ned.) 14-06-17
41. Nic Paas (Ned.) 14-13-30
43. Ben Franssen (Ned.) 14-14-44
45. Math Jacobs (Ned.) 14-16-22
61. Maan Laugs (Ned.) 14-46-13